کافرانی که [مردم را] از راه خدا بازداشتند، به سبب تبهکاری و فتنهانگیزی [که همواره کارشان بود] عذابی برعذابشان میافزاییم (٨٨) [یاد کن] روزی [را] که در هر امتی گواهی از خودشان بر آنان برمیانگیزیم، و تو را [ای پیامبر!] بر این امت گواه میآوریم، و [این] کتاب را برایت فرستادیم که بیانگر هرچیزی، و [مایۀ] هدایت و [عامل] رحمت و بشارتدهنده [به فرجام نیک] برای مسلمانان [واقعی] است (٨٩) همانا خداوند به عدالت و نیکوکاری و انفاق به خویشاوندان فرمان میدهد، و از هر کار زشت و ناپسندی، و [هرگونه] تجاوز [از حدود خدا و حقوق مردم] نهی میکند، شما را اندرز میدهد تا متذکر [این مطلب] شوید [که فرمان و نهی خدا به مصلحت دنیا و آخرت شماست] (٩٠) به پیمانی که [در رابطه با انجامِ کاری، یا ترک عملی] با خداوند میبندید وفا کنید! و سوگندها را پس از مُحکمکردنشان [بهوسیلۀ قصد جدی] نشکنید! درحالیکه خداوند را بر خود [در مورد سوگندها] ضامن قرار دادهاید، همانا خداوند آنچه را انجام میدهید میداند (٩١) و مانند آن [زنی] که رشتۀ خود را پس از مُحکمتابیدنش نخبهنخ از هم میگسست نباشید، که سوگندهایتان را بین خود به بهانۀ اینکه گروه مشرکان از گروه مؤمنان [از نظر امکانات] افزونترند مایۀ خیانت و فساد [نسبت به مؤمنان] قرار داده [از آنان قطع رابطه کرده و به مشرکان بپیوندید]، جز این نیست که خداوند شما را به این [که امکانات مؤمنانْ اندک و امکانات دشمنان بیشتر است] آزمایش میکند، و روز قیامت آنچه را [دربارۀ حق و باطل] که همواره در آن دچار اختلاف بودید برای شما روشن میکند (٩٢) اگر خداوند میخواست شما را [بهاجبار بر محور هدایت،] یک امت قرار میداد، [ولی هدایتِ اجباری فاقد ارزش است،] اما هرکس را بخواهد [به سبب لجاجت وکبرش] در گمراهی وامینهد، و هرکه را بخواهد هدایت میکند، مسلّماً از آنچه همواره انجام میدادید بازپرسی خواهید شد (٩٣) « 277 »