بر شما جنگ [با دشمن] مقرر شده؛ گرچه برایتان خوشایند نیست، بسا چیزی را خوش ندارید درحالیکه برای شما خیر است، و بسا چیزی را دوست دارید و حال آنکه برای شما مایۀ زیان است، خداوند [با آگاهی فراگیرش بر همهچیز، مصلحت شما را در همۀ امور] میداند و شما نمیدانید (٢١٦) از تو دربارۀ جنگ در ماه حرام میپرسند، بگو: جنگ در آن ماه [گناهی] بزرگ است، ولی [هر نوع] بازداشتنِ [مردم] از راه خدا، و کفرورزی به او، و [مانعشدنِ مردم از ورود به] مسجدالحرام [و آوارهکردن] و بیرونراندنِ اهلش از آن، نزد خدا بزرگتر [از جنگ در ماه حرام] است. قطعاً فتنه [از کفر، بتپرستی و ستم گناهش] از کشتار مردم بزرگتر [و گناهی سنگینتر] است. و [مشرکان و کافران] همواره با شما میجنگند تا اگر بتوانند شما را از دینتان [که دین خداست به کفر] برگردانند، کسانی از شما که از دینشان برگردند و در حال کفر بمیرند همۀ اعمال [خوب] شان در دنیا و آخرت تباه [و بیاثر] گشته [بر باد میرود]، چنین مردمی [که به آسانی دین حق را از دست میدهند و به فرهنگ کفر و شرک بازمیگردند] اهل آتشند، و در آن جاودانهاند (٢١٧) یقیناً اهل ایمان و کسانی که [از دیار کفر به دار الاِسلام] هجرت کرده و در راه خدا به جهاد برخاستند به رحمت خداوند امید دارند؛ و خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است (٢١٨) از تو دربارۀ مستکننده[ها] و قمار میپرسند، بگو: در آن دو [به سبب زیانهای مادّی و معنوی و اجتماعی و عقلی و روانی] گناهی بزرگ است، [و ارتکابش شما را از فیوضات الهی محروم میکند،] و سودهایی [اندک از خرید و فروش خَمر، و بُرد و باختِ قمار] برای مردم است، و گناهِ هر دو [که مخرّب دنیا و آخرت و نظام زندگی انسانهاست] از سودشان بیشتر است. و از تو میپرسند چه چیز انفاق کنند، بگو: از آنچه افزون بر نیاز است. خداوند اینگونه آیات [و احکامش] را روشن بیان میکند تا [عمیقا] بیندیشند (٢١٩) « 34 »