نهایتاً پروردگارشان دعای آنان را مستجاب کرد؛ که یقیناً من عملِ هیچ عمل‌کننده‌ای از شما مؤمنان را چه مرد یا زن که همه [از جهت انسانی و ایمانی] از یکدیگرید تباه نمی‌کنم، مسلّماً کسانی که هجرت کردند و از خانه‌هایشان رانده شدند و در راه من آزار کشیدند، و جنگیدند و کشته شدند، گناهانشان را محو می‌کنم، و آنان را به بهشت‌هایی که از زیر [درختان] آن نهرها جاری است در می‌آورم، که پاداشی ویژه از سوی خداوند است، و خداست که پاداش نیکو نزد اوست (١٩٥) رفت‌وآمدِ کافران در شهرها [با وسایل و ابزار به ظاهر فراوان و حالتی قدرتمندانه] تو را فریفته نکند (١٩٦) [آنچه دارند] کالایی است اندک [و در سراشیبی زوال و نابودی]، پس از آن جایگاهشان دوزخ است که بد جایگاهی است! (١٩٧) ولی آنان‌که از پروردگارشان [اطاعت کرده، و از محرّماتش] پرهیز داشتند، برای آنان بهشت‌هایی است که از زیر [درختان] آن نهرها جاری است، در آن جاودانه‌اند، این [آغاز] پذیرایی از سوی خداست، و آنچه [برای آنان غیر از بهشت و نعمت‌هایش] نزد خداست برای نیکان بهتر است (١٩٨) مسلّماً از اهل کتاب کسانی هستند که به خدا و آنچه به‌سوی شما و آنچه به‌سوی خودشان نازل شده مؤمن‌اند، درحالی‌که در برابر خداوند، قلبی فروتن دارند، آیات خدا را [چون هواپرستانِ قومشان] به بهای اندک نمی‌فروشند، برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی شایسته است، بی‌تردید خداوند حسابرسی سریع است (١٩٩) ای مؤمنان! [در برابر حوادث و انجام عبادات و ترکِ گناهان] استقامت کنید! و دیگران را هم به استقامت وادارید! و با یکدیگر [در مسائل انسانی و اجتماعی] ارتباط داشته باشید! و از خداوند [اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزید تا [بر موانع راه سعادت] پیروز شوید (٢٠٠) « 76 »
صفحه قبلي
ابتداي قرآن