คัมภีร์ของศาสดาอิบรอฮีม (อ.)

 "และผู้ใดเล่า จะมีศาสนาดียิ่งไปกว่าผู้ที่มอบใบหน้าของเขาให้แก่อัลลอฮฺ และขณะเดียวกันเขาก็เป็นผู้กระทำดี และปฏิบัติตามแนวทางของอิบรอฮีม ผู้ใฝ่หาความจริง และอัลลอฮฺ ได้ถือเอาอิบรอฮีมเป็นสหาย" (อัล-กุรอาน 4/125)

 

ศาสดาอิบรอฮีมเป็นบ่าวผู้ที่อัลลอฮฺได้ประทานเกียรติแห่งสถานการณ์เป็นศาสดาให้แก่ท่านตั้งแต่อายุยังน้อย และเป็นผู้มีคุณสมบัติอันสูงส่ง อัลลอฮฺทรงเลือกท่านจากหมู่ประชาชาติของท่านที่ตั้งภาคีต่อพระองค์ และมอบหมายให้ท่านเป็นผู้นำสารแห่งหลักคำสอนศาสนาของพระองค์มาเผยแพร่ อัลลอฮฺทรงแจ้งให้รู้ถึงการประทานแก่ศาสดาอิบรอฮีมในโองการต่อนี้ไป

 

"หรือว่าพวกเขาอิจฉาคนอื่นในสิ่งที่อัลลอฮฺทรงประทานให้แก่พวกเขาจากความกรุณาของพระองค์? แท้จริงนั้นพระองค์ได้ประทานให้แก่วงศ์วานของอิบรอฮีมมาแล้วซึ่งคัมภีร์และความรู้เกี่ยวกับศาสนา และได้ทรงให้แก่พวกเขาซึ่งอำนาจอันยิ่งใหญ่" (อัล-กุรอาน 4/54)

 

ในโองการข้างต้นแสดงให้เห็นว่า "คัมภีร์และความรู้" ได้ถูกประทานให้แก่วงศ์วานของอิบรอฮีม หรือกล่าวได้ว่าทรงประทานให้แก่ศาสดาอิบรอฮีม(อ.) และวงศ์วานของท่าน เพราะในอีกโองการหนึ่งพระผู้อภิบาลของเราทรงแจ้งไว้ว่าพระองค์ได้ทรงประทาน "คัมภีร์" ให้แก่ศาสดาอิบรอฮีม(อ.)

 

"...ปรโลกนั้นดีกว่าและจีรังกว่า แท้จริง (ข้อเตือนสติ) นี้มีอยู่ในคัมภีร์ก่อน ๆ มาแล้ว คือคัมภีร์ของอิบรอฮีมและมูซา" (อัล-กุรอาน 87/17-19)

 

จะเห็นได้อย่างชัดเจนว่าในโองการข้างต้นนี้ อัลลอฮฺได้ประทาน "คัมภีร์" ให้แก่ศาสดาอิบรอฮีม(อ.) ก่อนที่จะประทานคัมภีร์เตารอต(โตราห์) ให้แก่ศาสดามูซา(อ.) คัมภีร์เหล่านี้เป็นคำสอนของศาสนาอันบริสุทธิ์จากการยอมรับของศาสดาอิบรอฮีม(อ.) ต่ออัลลอฮฺ ศาสดามุฮัมมัด(ศ.) ได้กล่าวถึงเรื่องนี้ไว้ด้วยเช่นกัน

 

ครั้งหนึ่งท่านอบูซัรฺ ได้ถามท่านศาสดา(ศ.) ว่า "โอ้ศาสนทูตแห่งอัลลอฮฺ มีโองการต่างๆ จากที่เคยประทานแก่ศาสดาอิบรอฮีม(อ.) และศาสดามูซา(อ.) ได้ถูกประทานแก่ท่านบ้างหรือไม่?" ท่านตอบว่า "โอ้อบูซัรฺ มีโองการเหล่านั้นถูกประทานลงมา" จากนั้นท่านได้เริ่มอ่าน "ผู้ใดที่ชำระตัวเองให้สะอาดอยู่เสมอ รำลึกถึงพระนามแห่งพระเจ้าของเขา และทำละหมาดย่อมประสบความสำเร็จ พวกเจ้าอาจเลือกเอาการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ว่าสูงส่งกว่า ทั้ง ๆ ที่โลกปรโลกนั้นย่อมประเสริฐกว่าและจีรังกว่า แท้จริง (ข้อตักเตือนสติ) นี้มีอยู่ในคัมภีร์ก่อน ๆ มาแล้ว คือคัมภีร์ของอิบรอฮีมและมูซา" (อัล-ฮาฟิซ อิบนฺ อัล-ดัยบา อัล-ชัยบานี, ตัยซิรฺ อัล-อุซุล อิลา ญามิอัล-อุซูล, 860)