ซิกรุลลอฮ์ด้วยจิต

เปรียบเทียบซิกรุลลอฮ์ด้วยลิ้นและซิกรุลลอฮ์ด้วยจิตใจ
ตราบใดที่การซิกรุลลอฮ์ (รำลึกถึงพระเจ้า) ยังไม่เป็นกิจวัตรทางจิตวิญญาณแล้ว ความสงบที่แท้จริงก็ไม่อาจบังเกิดได้ เพราะการซิกรุลลอฮ์ด้วยปลายลิ้นก็ไม่ต่างอะไรกับการรดน้ำต้นไม้บริเวณกิ่งก้านของต้น

แน่นอนว่าการรดน้ำที่กิ่งไม้ย่อมไม่เกิดประโยชน์ใดๆเลยนอกจากชำระล้างกิ่งไม้ให้สะอาดปราศจากฝุ่นเท่านั้น

ในทางตรงกันข้าม การซิกรุลลอฮ์ด้วยหัวใจก็เปรียบเสมือนการรดน้ำบริเวณรากของต้นไม้ อันจะทำให้ต้นไม้เจริญเติบโตและผลิดอกออกผลอย่างสมบูรณ์

ด้วยเหตุนี้เองที่อัลลอฮ์ได้ทรงตรัสว่า "واذکر ربّک فی نفسک تضرّعاً وخیفةً ودون الجهر من القول بالغدوّ والاصال ولا تکن من الغافلین"

(จงรำลึกถึงพระผู้อภิบาลของสูเจ้าในจิตใจของเจ้าทั้งยามเช้าและเย็นด้วยจิตอันโอดครวญและเกรงกลัวโดยปราศจากการเผยด้วยวาจา และจงอย่าเป็นผู้หลงลืม)

อันหมายความว่า สิ่งที่จะขจัดการหลงลืมพระเจ้าได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุดก็คือ การรำลึกถึงพระองค์ในหัวใจ ด้วยจิตที่คร่ำครวญและยำเกรง

ผลดีของการซิกรุลลอฮ์ด้วยจิตใจ
ซิกรุลลอฮ์ หรือการรำลึกถึงอัลลอฮ์ด้วยหัวใจนี้จะก่อให้เกิดผลดีตามมาดังต่อไปนี้

1. ส่งเสริมให้นักจาริกทางจิตวิญญาณผู้บำเพ็ญซิกรุลลอฮ์ด้วยหัวใจ ให้ความสำคัญต่อกิจกรรมทางเศรษฐกิจและการสนองความต้องการของภาคสังคมมุสลิมมากขึ้น เพื่อจะไม่ถูกครอบงำโดยความเกียจคร้านและไม่กระตือรือร้นที่อิงแอบใต้คำขวัญสวยหรูแห่ง "ความสมถะ" หรือ วะเราะอ์ ฯลฯ

2. การค้าขายทำกำไรที่ฮะล้าล จะไม่สามารถพรากเขาออกจากการซิกรุลลอฮ์ (รำลึกถึงพระองค์) ด้วยหัวใจได้อย่างเด็ดขาด และไม่อาจจะผลักดันเขาสู่ระบบเศรษฐกิจที่ฮะรอม

ทั้งนี้เนื่องจากอัลลอฮ์ได้ทรงตรัสไว้ในอัลกุรอานว่า

"رجالٌ لا تلهیهم تجارةٌ ولا بیع عن ذکر الله وإقام الصلوة وإیتاء الزکوة یخافون یوماً تتقلّب فیه القلوب والأبصار"

(บรรดาผู้ที่ธุรกิจการซื้อขายมิอาจทำให้พวกเขาหมกมุ่นและออกจากการรำลึกถึงพระองค์ และการดำรงนมาซ และการบริจาคซะกาต...)

ผู้เป็นที่รักของอัลลอฮ์เหล่านี้ ไม่เพียงแต่จะมีสมาธิแน่วแน่ในการทำอิบาดัตด้วยสรรพางค์กาย (นมาซ) เท่านั้น แต่พวกเขาก็ไม่หลงลืมอิบาดัตเชิงเศรษฐกิจ (ซะกาต) โดยพวกเขาจ่ายอย่างครบถ้วน