چه منابعی حدیث‏های جعلی را مشخص می سازد؟

کتاب هایی که در مورد علم رجال، علم درایه و علم فقه الحدیث نوشته شده و به طور کلی کتاب هایی که در رشته علم الحدیث به رشته تحریر در آمده اند، منابعی هستند که با مراجعه به آن ها می توان جعلی بودن حدیث را شناخت.
علم الحدیث، دانشی است که به واسطه قوانین آن، حالات سند و متن حدیث از جهت درستی و نادرستی شناخته میشود، بدین جهت دارای سه قسم می باشد:
1- رجال الحدیث (علم رجال): دانش مربوط به شناخت راویات حدیث از نظر و ثاقت و اطمینان به راستگویی و عدم و ثاقت.
2- علم الدرایه یا مصطلح الحدیث: دانش مربوط به شناخت حالات سند و متن حدیث که از آن تعبیر به "اصول الحدیث" نیز شده است.
3- فقه الحدیث که از چگونگی معنی و مفاد متن حدیث گفتگو میکند و آن را درایة الحدیث نیز نامیده اند، زیرا کلمه درایه به معنای فهم عمیق است که هر گاه با پسوند حدیث همراه شود، فهم دقیق متن حدیث را دلالت دارد
کتاب های الغدیر، ج 5 علامه امینی، اخبار الدخیل علامه شوشتری، الموضوعات ابن جوزی، الموضاعات فی الآثار، معروف حسنی، برای شناخت راویان جعل کننده و کذّاب و حدیث های جعلی و دروغین بسیار مفید میباشند.