سيماى موعود در قرآن

  سيماى درخشان ائمه هدى(ع) در قرآن كريم همواره روشنگر راه شيعيان و پيروان ايشان بوده و هست و در اين ميان آيات مربوط به موعود آخرالزمان(ع) درياى نورى است كه تلألؤ آن افق هاى آينده جامعه بشرى را آشكار مى كند و به قلب مؤمنين اطمينان مى بخشد.
در اين رهآورد قطره اى از اين دريا را هديه به پيشگاهش مى كنيم. از هرجزء قرآن كريم يك آيه كه براساس روايات درباره آن وجود مقدس است همراه با حديثى از امامان معصوم(ع) استخراج كرده ايم.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِى اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ…  
اى كسانى كه ايمان آورده ايد هر كدام از شما از دين خود مرتد شود به زودى خداوند قومى را كه دوست مى دارد و آنها نيز او را دوست مى دارند و نسبت به مؤمنان فروتن و بر كافران مقتدرند براى يارى اسلام خواهد برانگيخت.
امام صادق(ع) فرمودند:
إنّ صاحب هذا الاًمر محفوظ له أصحابه ولو ذهب الناس جميعاً أتى الله بأصحابه و هم الذين قال اللّه عزّوجل: فإن يكفر بها هؤلاء فقد وكلّنا بها قوماً ليسوا بها كافرين و هم الذين قال اللّه عزّوجل فسوف يأتى الله... أعزة على الكافرين.
همانا اصحاب و ياران اين امر برايش محفوظند و اگر همه مردم از بين بروند خداوند يارانش را خواهد آورد آنها همانانند كه خدا درباره آنها فرموده: پس اگر اين قوم به آن كفر ورزند همانا ما قومى را كه هرگز به آن كافر نشوند بر آن گماريم و ايشانند كه خدا درباره آنها فرموده: پس خداوند به زودى قومى را كه خداوند را دوست مى دارند و او نيز آنها را دوست مى دارد و بر كافران مقتدر و بر مؤمنان فروتن هستند برمى انگيزد.
فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّى إِذَا فَرِحُواْ بِمَا أُوتُواْ أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ. 2
پس چون آن چهار نعمت هاى خدا به ايشان تذكر داده شده بودهمه را فراموش كردند:
ابواب همه چيز رابرآنها گشوديم تا آنگاه كه به آنچه عطا شدند شادمان و مغرور گشتند به ناگاه آنها را به كيفر اعمالشان رسانديم و در آن هنگام خوار و نااميد شدند.
امام باقر(ع) در اين رابطه فرمودند:
فلما نسوا ما ذكّروا به يعنى فلما تركوا ولاية أميرالمؤمنين عليه السلام و قد أمروا بها فتحنا عليهم أبواب كل شى ء يعنى دولتهم فى الدنيا و ماسبط لهم فيها و أمّا قوله حتى إذا فرحوا بما أوتوا أخذناهم بغتة فإذا هم مبلسون يعنى بذلك قيام القائم، حتى كانّهم لم يكن لهم سلطان قط فذلك قوله بغتة فنزل آخر هذه الاية على محمد(ص):
فقطع دابر القوم الذين ظلموا والحمدالله رب العالمين.
اينكه آيه فرموده:
پس چون آنچه از نعمت هاى خدا به ايشان تذكر داده شده بود همه را فراموش كردند؛ يعنى وقتى ولايت اميرالمؤمنين(ع) را ترك گفتند و آن در صورتى بود كه به آن مأمور شده بودند. ابواب همه چيز را بر آنها گشوديم؛ يعنى دولتشان در دنيا و آنچه در آن گسترده شده و اما اينكه فرموده: تا آنگاه كه به آنچه عطا شدند شادمان و مغرور گشتند به ناگاه آنها را به كيفر اعمالشان گرفتار كرديم و در آن هنگام خوار و نااميد شدند منظور از آن قيام قائم(ع) است به طورى كه گويى هيچ گونه سلطه و حكومتى بر ايشان نبوده و اين است كه فرموده به ناگاه و آخر اين آيه بر پيامبر نازل گشت پس ريشه قومى كه ستم پيشه كردند كنده شده و ستايش براى خداى عالميان است.
هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِى تَأْوِيلُهُ ...3
كافران كه منكر آيات خدا و نتيجه اعمال خود هستند چه انتظار كشند، منتظر رسيدن تأويل آيات و تحقق يافتن روز موعودند؟ روزى كه تأويل آيات فرا رسد.
حضرت صادق(ع) فرمود:
ذلك فى يوم القائم(ع) . اين در روز قيام قائم(ع) است.
وَمِن قَوْمِ مُوسَى أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ . 4
و جماعتى از قوم موسى(ع) به دين حق هدايت كنند و به آن باز مى گردند.
امام صادق(ع) فرمودند:
اذا ظهر القائم(ع) من ظهر هذا البيت بعث الله معه سبعة و عشرين رجلاً من قوم موسى و هم الذين قال الله تعالى: و من قوم موسى...
وقتى قائم(ع) از پشت اين خانه كعبه ظاهر شود خدا با او بيست و هفت مرد از قوم موسى(ع) را برمى انگيزد و آنانند كه خدا درباره آنها اين آيه را فرموده است.
وَقَاتِلُواْ الْمُشْرِكِينَ كَآفَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَآفَّةً ... 5

و بكشيد مشركان را همگى همانطور كه همگى آنها با شما جنگ كردند.

امام محمد باقر (ع) مى فرمايد:
لم يجى ء تأويل هذه الآية ولو قد قام قائمنا بعد من يدركه مايكون من تأويل هذه الآية ليبلغن دين محمد مابلغ الليل حتى لايكون مشرك على ظهرالاًرض كما قال الله.
هنوز تأويل اين آيه نرسيده است و هرگاه قائم(ع) ما به پاخيزد هر آنكه زمان او را دريابد آنچه از پى تأويل اين آيه خواهد بود را درك مى كند و دين محمد(ص) تا هر كجا كه شب سايه افكند خواهد رسيد تا جايى كه هيچگونه شركى بر زمين نخواهد ماند همچنان كه خداوند فرموده است.
پى نوشت ها :
1- سوره مائده ، آيه 54.
2-سوره انعام، آيه 44
3-سوره اعراف، آيه 53
4- سوره اعراف ، آيه 159
5-سوره توبه، آيه 36