دفع ضرر محتمل لازم است ؛ در دنيا دو گروه در برابر يكديگر قرار گرفته اند ، موحّدين و كفار . موحدان به خدا و نشئه ماوراء و روز جزا ايمان دارند و براى اعمال خوب و بد پاداش قائلند . كفّار فقط به ماديّات قائلند . به جز دنيا عقيده به چيز ديگر ندارند ، نيكان عالم و در رأس همه آن ها انبياى الهى كفّار را از هول و هراس قيامت ، از شراره آتش جهنّم و از آن روز وانفسا برحذر داشته و گفته اند : براى بدكاران و كافران و فاجران و منافقان در آخرت عذاب دردناك پايدار خواهد بود . حداقل اثر گفتار پيامبران وهاديان انسان به صراط مستقيم آن است كه كفّار و منافقان احتمال عذاب و احتمال صدق گفتار پيامبران و سالكان راه را مى دهند و روى اين احتمال دفع ضرر محتمل واجب است و اين وجوب هم عقلى است و با اين فرض لازم است كه شخص به دعوت انبيا پاسخ مثبت گويد و نداى آنان را به لبيك جواب دهد و همين امر و اهتمام به دفع ضرر محتمل عبارت از سير در طريق دين و الزام به پذيرش شريعت است .
منبع : برگرفته از کتاب عرفان اسلامی استاد حسین انصاریان
