قرآن چطور در کتب غیر عربی آمده است؟

قرآن کریم در سوره 26، آیات 192، 196 و 196 می‌گوید: این (قرآن) وحی است از طرف خداوند... به زبان عربی و این (قرآن) در نوشته‌های پیامبران قبلی نیز هست.

 مسئله در این آیات آن است که متناقض جواز فهم این مطلب که قرآن در کتاب های آسمانی پیش از خود آمده، عاجز مانده و چون اصرار دارد که به زبان تناقض سخن گوید، آن را متناقض می بیند.

آیا اگر گفته شود این کتاب در کتاب های پیش آمده، حتماً منظور این است که الفاظ این کتاب در آن کتاب ها آمده؟ آیا نمی توان احتمال این باشد که نام این کتاب یا عظمت، نشانه ها، اهمیت و... این کتاب، یا حتی مطالب و معانی آیات به زبان آن کتاب ها آمده باشد؟! به چه دلیل باید آن احتمال اوّل باشد و احتمالات متعدد دیگر نباشد؟ چون باید به هر شکلی شده تناقض بسازیم!

حتی اگر برخی الفاظ قرآن به رغم عربی بودن آن در کتاب های آسمانی گذشته آمده باشد، باز کجای آن تناقض است؟! مگر نمی توان الفاظ و کلمات برخی از زبان ها در زبان های دیگر باشد؟

از هر طرف که نگاه می کنیم، تناقض جو را دچار تناقض می بینیم. آیات بعدی این مطلب را آشکار می سازد. چون بیان میدارد که این مطلب (آمدن قرآن در کتاب های آسمانی پیشین) نشانه ای است برای عالمان بنی اسرائیل، پس آیات در مجموع به این حقیقت اشاره می‌کند که در کتاب‌های پیشین( مثل تورات و انجیل) توصیف قرآن کریم و پیامبر اکرم(ص) آمده است. به ویژه در تورات حضرت موسى که به اوصاف پیامبر اکرم و کتاب آسمانی قرآن اشاره شده، به گونه‌ای که بنی‌اسرائیل از آن به خوبی آگاه بودند. حتى برخی گفته‌اند که ایمان دو قبیله «اوس» و «خزرج» به پیامبر بر اثر پیش‌بینی‌هایی بود که علمای یهود از ظهور این پیامبر بزرگ و نزول قرآن کریم می‌کردند.