حضرت حق از باب رحمت و مهرورزى اش به انسان ، پيامبرش را كه داراى خلق عظيم بوده و از وى در قرآن مجيد به همين عنوان ياد كرده است ، اسوه و سرمشق قرار داده تا هر انسانى كه خواهان خير دنيا و آخرت است با درس گرفتن از روش و منش او به خير دنيا و آخرت برسد .
وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ.
و يقيناً تو بر ملكات و سجاياى اخلاقى عظيمى قرار دارى .
در توضيح « خلق عظيم » گفته اند :
استقامت ورزيدن نسبت به حق ، گشاده دستى در بذل و بخشش به جا ، تدبير امور به مقتضاى خردورزى و عقل با رعايت صلاح و رفق و مدارا ، تحمل سختى و رنج در مسير هدايت گرى ، گذشت و عفو ، پافشارى نسبت به يارى دادن به مؤمنان ، دورى و اجتناب از حسد و حرص.
امامان معصوم قدس سرهما مصاديق تام و كامل آياتى هستند كه در آن آيات سخن از نور و ايمان و جهاد و هجرت و اخلاق و كرامت و ديگر فضائل به ميان آمده است .
آنان به خاطر كمال عقل و ايمان و عمل و اخلاقشان ، به عنوان امام و پيشواى مردم انتخاب شده اند كه مردم در همه امور زندگى خود به آن منبع كرامت و فضيلت اقتدا كنند و از اين راه سعادت دنيا آخرت خويش را تأمين نمايند . حضرت امام باقر عليه السلام فرمود :
« نَحنُ حُجَّةُ اللّه ِ وَنَحْنُ بَابُ اللّه ِ وَنَحنُ لِسانُ اللّه ِ وَنَحنُ وَجهُ اللّه ِ وَنَحنُ عَينُ اللّه ِ فِى خَلقِهِ وَنَحنُ وُلاَةُ أمرِ اللّه ِ فِى عِبَادِهِ » . ما حجت خدا و باب خدا و زبان خدا و وجه خدا و چشم خدا در ميان خلق و واليان امر خدا در ميان بندگانش هستيم .
منبع : برگرفته از کتاب با کاروان نور استاد حسین انصاریان
