چگونه همنشيني با هواپرستان علت فراموشي ايمان ميشود؟

  همنشيني با هوي پرستان بايد ترك شود هوي پرستان كه عقل و انديشه و احساسات برين را فداي اميال و هواهاي نفساني خود نمودهاند، اصرار شديد بر آن دارند كه براي توجيه نابود كردن سرمايههاي الهي تا بتوانند از ارزش و عظمت آنها بكاهند و در اين راه بهرگونه ياوهگوئي و خرافات دست يازند و مطلوبيّت اشباع اميال و هواهاي نفساني را با بيانات جالب بعقيدة خودشان اثبات كنند.
اگر مقداري هم سواد داشته باشند، در صدد استدلال و استشهاد به گفتار يا عمل كساني مينمايند كه از يك بعد شهرت چشمگيري داشته باشند و بهرحال، هوي پرستان براي توجيه روشي كه در زندگي پيش گرفتهاند، بهمه گونه توجيهات نامعقول تن ميدهند، همنشيني با اين بازيگران عقل و انديشه و احساسات عالي را ميفرسايد و فضاي درون را تيره و تاريك ميسازد و همة نظم و قوانين عالم هستي و سرمايههاي انساني را در برابر هوي و هوس بازيهاي خود، رنگ پريده ميسازند و در خواب ناهشياري فرو ميروند. كساني كه با اهل هوي و هوس مجالست نمايند و نتوانند آنها را از لجن كثيفي كه در آن فرو رفتهاند نجات بدهند، اگر داراي شخصيّت ناتواني باشند، بدون ترديد تدريجاً خود را در برابر آنان خواهند باخت و روزي فرا خواهد رسيد كه آنچه را كه امروز قبيحترين معصيت تلقّي ميكنند، در آنروز آنرا بعنوان يك امر طبيعي و شايسته انجام خواهند داد. و اگر داراي شخصيّت نيرومند بوده باشند، درست است كه نيروي شخصيّت نخواهد گذاشت كه خود را در برابر هوي پرستان ببازند، ولي قطعاً از مشاهدة انحرافات و معصيتهائي كه مرتكب ميشوند، زجر و شكنجه خواهند ديد. و اگر فرض كنيم قدرت شخصيّت آنان بقدري زياد باشد كه از مشاهدة نابخردي و نابكاري اهل هوي و هوس احساس زجر و شكنجه نخواهند كرد، جاي شكّ نيست كه همنشيني آنان با هويپرستان، خود نوعي توجيه روش آنان تلقّي خواهد گشت، يعني هم خود هويپرستان به روش خود جرئت بيشتري خواهند داشت و هم عدم اهمّيّت هويپرستي و طبيعي بودن آن در جامعه انعكاس خواهد يافت.