راه غلبه بر بعضي صفات رذيله مخصوصاً حسادت چيست؟

صفات رذيله ريشه در خودپرستي و خودبيني دارد. اگر كسي ميخواهد به اصلاح نفس بپردازد، بايد باوري توحيدي داشته باشد و يا تلاش در ايجاد چنين باوري نمايد. اگر اعطا و سلب قدرت عزّت، علم و ... در اختيار خداي تعالي است و همه نياز خود را بايد از او بطلبند، بخل، حسد، كينه، بدبيني و سوءظن و ... معني پيدا نميكند. حال اگر فردي كه به حسد مبتلا است، به جاي اين كه زوال نعمت را از فلاني آرزو كند، از خداي بخشنده و مهربان بخواهد كه همان نعمت را بلكه بهتر و كاملتر روزيش فرمايد، بدون اين كه نعمت را از فلاني سلب كند، اين درمان اساسي است. افزون بر اين درمان بسياري از دردها ذكر خداست «يا من اسمه دوأ و ذكره شفأ» و اگر كسي به ياد خدا باشد و توجه به او كند، در زندگي خود را بيياور نميبيند بلكه خود را قطرهاي متصل به درياي بيكران مينگرد و لذا دل به ياد او آرام ميگيرد. دربارة حسد ميتوان گفت: شخص حسود بايد بداند كه آثار سوء عملش بيش از شخصي كه مورد حسد واقع شده دامنگير خودش ميشود. مخربترين نتيجه حسد، از بين رفتن ايمان شخص حسود و نابود شدن حسنات او است. او اعصاب و روان خود را نيز مورد آسيب فراوان قرار ميدهد و آرامشش را به اضطراب مبدل مينمايد. حسود بايد بداند كه خداوند قادر است به خودش نيز اين امتياز و خوبي را عطا كند، بدون اين كه آن را از فرد محسود بستاند. براي اطلاع بيشتر در مورد راه غلبه بر صفات رذيله ميتوانيد به كتب اخلاقي، مثل معراج السعادة رجوع نماييد.