منظور از خودشناسي اين است كه انسان خودش را بشناسد و عظمت خود را در جهات مختلف جسمي، روحي، استعدادهاو زمينههاي رشد تا بينهايت و ... درك كند تا عظمت خالق خود را بفهمد و حلاوت بندگي او را بچشد. بنابراين تنها شناخت اندامهاي بدن و چگونگي كار آنها و همچنين شناخت روان و نيروهاي دروني آن مورد نظر نيست. چون انسان جسم است و روح، و از حيث روحي موجودي كمالپذير است كه بايد راه رسيدن به كمال خود را بيابد و تمام توان خود را صرف رسيدن به آن جايگاه رفيع بكند، بنابراين بايد عوامل و موانعي كه براي وصول به هدف در وجود انسان نهاده شده را بيابد و راه بهرهبرداري از آنان را نيز بشناسد. «سنريهم آياتنا في الافاق و في انفسهم افلا يبصرون» و مجموعة اينها زمينة شناخت عظمت اين مخلوق است كه خود مقدمة شناخت عظمت خالق ميباشد.
منبع : پاسخگو
