واقعا على نمى دانست قیامتش در چه حال است که از همین جهنّم ظاهر مى ترسید و گریه مى کرد؟! امیرالمومنین 24 یا 25 ساله بود که این آیه نازل شد، براى على و زهرا هم نازل شد. این آیه در سوره دهر است، همه هم نوشته اند، اعم از شیعه و سنّى . چه شده است؟ گفتند : ما از برپا شدن روز قیامت و عذاب مى ترسیم. بلافاصله هم خدا به پیامبرش آیه فرستاد و گفت : همین حالا بلند شو برو خانه على و زهرا به هر دو بگو، به حسن و حسینشان هم بگو که :«فَوَقَاهُمُ اللّه ُ شَرَّ ذَلِکَ الْیَوْمِ»14.پس خدا نگه دار آنان از آسیب و گزند آن روز است.من از الان به شما امضا مى دهم که قیامت هر شرّ و رنج و عذابى داشته باشد، اصلاً متوجه شما نیست ؛ یعنى على به خدا اطمینان نداشت؟! به حرف خدا هم اطمینان نداشت که 63 سال اشک ریخت و گفت که از ترس عذاب آتش اشک مى ریزم، مگر اطمینان نداشت؟! ایشان را که خدا که در23 یا 24 سالگى گفت : «فَوَقَاهُمُ اللّه ُ شَرَّ ذَلِکَ الْیَوْمِ»15، عذابت نمى کنم، این عذاب چه عذابى است؟ عذاب فراق است، اما ما تا آخر عمر باید از ترس آن آتش ها، مارها، عقرب ها، اگر فراهم کرده باشیم، بترسیم، گریه ما آن ها را خاموش مى کند، چون در روایات هم هست که اشک چشم گنهکار : «یُطْفِىُ ءُ النّارَ» ؛ آتش جهنّم را خاموش مى کند، اما آنها دلشان گریه مى کرد، آنها آتش فراق را خاموش مى کردند، حجاب ها کنار مى رفت، بُعدها، دورى ها تا به مقام وصل مى رسیدند.
