تجلیه، تقیّد به حلال و حرام

این منزل، منزل ساده‏اى نیست، منزل تجلیه است که عبارت باشد از : علم فقه و علم به حلال و حرام و وادار کردن نفس که حالت انقیاد و تسلیم در مقابل وجود مقدّس دوست پیدا کند و بعد هم همه اعضا و جوارح مقیّد به قیود رساله مرجع تقلید شوند و همه اعضا و جوارح مقیّد به قیود کتاب حلال و حرام شوند و حتى این قدر قید قوى باشد که اگر انسان سر سفره‏اى قرار گرفت که خوشمزه‏تر از آن دیگر نبود، ولى شبهه داشت که حلال است یا حرام، واقعا نخورد، حتى بو هم نکشد.این قید چنین قدرتى دارد، قدرتى که انسان سر سال وقتى حساب مى‏کند، مى‏بیند دویست هزار تومان منفعت کرده، که چهل هزار تومانش خمس و سهم امام است، در این هنگام هیچ معطّل نشود و آن را از مالش دور مى‏کند، چراکه حق دیگران است، حق خداست، خدا گفته راضى نیستم این پول بین پول‏هایت باشد. این قدر مقیّد به حلال و حرام است، این قدر مقیّد به فقه، نماز اول وقت، وضوى درست، نماز درست، روزه و حج و جهاد با شرایط است.مجموع این علم و عمل و حال را که با همدیگر ایجاد کرد و خودش را وادار کرد که به این منزل برسد، تازه وارد پلّه و قدم اول شده است.