حقیقت رحمان و رحیم در نماز

بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم، به نام تو، به یاد تو، براى تو، اى مستجمع جمیع صفات کمال، اى رحمان ؛ یعنى من علاقه به رحمانیّت دارم؟ این دل تو باید تجلّى‏گاه رحمانیّت حق باشد. دل باید به تمام مومنین حالت رحمت داشته باشد، از هیچ مومنى بدت نیاید، به قیافه ظاهر مومن نگاه نکنید که این خوش قیافه است و آن بد قیافه، این سیاه است و آن سپید، این شهرى است، آن دهاتى، این دولتى است و آن آزاد. فقط مومن براى تو مطرح باشد و رحمانیّت وجود مقدّس او درون را روشن کند. رحیم، یعنى خدایى که در قیامت فقط به مومن نظر دارد، با غیر مومن کارى ندارد. الان که رحیم مى‏گویى، یک مرتبه باید خودت را در دادگاه قیامت ببینى. ببینى آیا مولا تو را مى‏خواهد یا نمى‏خواهد؟ مى‏پسندد یا نمى‏پسندد؟ عشق به تو دارد یا خشم به تو؟ در رحیمیّت در بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم، در دادگاه.