یکى از مشقّت هاى مهمى که در راه هدایت نصیب اهل هدایت بوده و روزى واجب و حتمى خدا براى آنها بوده، مسئله جهاد است:« وَکَاَیِّنَ مِنْ نَبِىٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ کَثِیرٌ فَمَا وَهَنُوا لِمَا اَصَابَهُمْ فِى سَبِیلِ اللّه ِ وَمَا ضَعُفُوا وَمَا اسْتَکَانُوا وَاللّه ُ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ »2.انبوهى دانشمندانِ الهى مسلک [ و کاملان در دینِ ] به همراه آنان جنگیدند ، پس در برابر آسیب هایى که در راه خدا به آنان رسید ، سستى نکردند و ناتوان نشدند و [ در برابر دشمن ] سر تسلیم و فروتنى فرود نیاوردند ؛ و خدا شکیبایان را دوست دارد .
عاشقان من که اهل ایمان و هدایت اند، قسمت عمده اى از عمر گرانبهاى خودشان را در جبهه جنگ با دشمنان من به سر بردند. در این جبهه هاى جنگ «مَا وَهَنُوا لِمَا اَصَابَهُمْ فِى سَبِیلِ اللّه ِ»3 دست و پا و چشم دادند، بدن دادند، خانه هایشان خراب شد، نزدیکان شان شهید شدند، اما سست نشدند، چون اهل معرفت بودند. براى اهل معرفت سستى معنا ندارد، براى کسانى که با هدایت معامله مى کنند و تسلیم صاحب عالَم هستند، سستى معنا ندارد، براى چه در این معامله که عالى ترین سود قرار دارد، سست شوند؟امیرالمومنین مى فرمودند : اگر هزار بار در جبهه کشته شوم بهتر است که یک بار در رختخواب بمیرم، خدا نکند در رختخواب بمیرم، من از مردن در رختخواب متنفّرم،امیرالمومنین مى فرماید: هر کسى آدرس بهشت را از من بخواهد نزدیک ترین آدرس بهشت زیر سایه اسلحه هاست. کسى که به جبهه مى رود باید دید در جبهه چه مى شود. حضرت مى فرماید: اول خدا عاشقش مى شود، بعد او را انتخاب مى کند و جذب جبهه مى کند و در آن جا هم شربت شیرین شهادت را به کامش مى ریزد، «انَّ الجِهادَ بابٌ مِن ابوابِ الجَنَّهِ فَتَحَهُ اللّه ُ لِخاصَّهِ اولیائِهِ»4 کسى کهاین یک دسته از مردم که هدایت را قبول مى کنند، با علم به این که در مسیر هدایتْ، بلا، مانند باران بهار مى بارد، اما زیر این باران بلا، خوش هستند. تعدادى از اینها هم نسبت به بلا دم درنمى آورند :
از درد منالید که مردان ره دوست با درد بسازند و نخواهند دوا را
