میدان پرواز براى انسان

انسانى با اراده و قدرت آزاد که نمونه خداست، با لبیک گفتن دعوت خدا، اگر براى رسیدن به کمالى که شایسته اوست به کار گیرد، به موجودى نورى به تمام معنا تبدیل مى‏شود.« اللّه‏ُ وَلِىُّ الَّذِینَ امَنُوا یُخْرِجُهُم مِنَ الظُّلُمَاتِ اِلَى النُّورِ »8.خدا سرپرست و یار کسانى است که ایمان آورده‏اند ؛ آنان را از تاریکى‏ها [ ى جهل ، شرک ، فسق وفجور ] به سوى نورِ [ ایمان ، اخلاق حسنه و تقوا ]بیرون مى‏برد .حتى بدن آدم هم بدنى نورى مى‏شود و در آن مقامات بالا به جایى مى‏رسد که پروردگار عالم به تمام عوامل آفرینش خطاب مى‏کند که در مسیر اراده بنده من قرار گیرید.به موجودات عالم خطاب مى‏کند که راه را براى بنده من باز کنید. بنده من اگر مى‏خواهد فردا را ببیند، اگر بخواهد بتواند آینده را ببیند، و اگر بخواهد بتواند گذشته را ببیند. بنده من باید میدانى به وسعت همه آفرینش براى پرواز داشته باشد. انسان در برابر چنین حرکتى، حرکت منفى نیز مى‏تواند داشته باشد که همین قدرت و اراده را براى ناقص کردن خودش به کار ببرد.پیغمبر اکرم مى‏فرماید : هر کسى خودش را ناقص کند، در صف ملعون‏هاى عالم قرار مى‏گیرد، به هر مقدارى که خودش را ناقص کند، به همان تناسب هم درى از درهاى خدا بر روى او بسته مى‏شود.« سُبْحَانَ الَّذِى خَلَقَ الاْءَزْوَاجَ » ؛ بى‏عیب و منزه است خدایى که از هر چیزى که در این عالم است، جفت آفریده است : « مِمَّا تُنْبِتُ الاْءَرْضُ » ؛ از آن چه از زمین مى‏روید : « وَمِنْ اَنفُسِهِمْ » ؛ و از شما موجوداتى که داراى نفس زنده هستند : « وَمِمَّا لاَ یَعْلَمُونَ »9 ؛ و از آن چه انسان‏ها از آن اطلاعى ندارند. آن چیست؟ « وَمِمَّا لاَ یَعْلَمُونَ » چیست؟ « مِمَّا تُنْبِتُ الاْءَرْضُ » معلوم است.