چگونه بايد به ريسمان الهي چنگ زد تا ديگر هيچ گاه از آن جدا نشویم؟

   براي پاسخ دقيق به اين سؤال بايد ابتدا حقيقت ريسمان الهي شناخته شود، چرا كه تا ندانيم مراد از ريسمان الهي چيست؟ دست يازيدن به آن بي معنا و بي محتوا خواهد بود و يا لااقل بدون بصيرت مي باشد. در روايات فراواني مصاديق اين ريسمان ذكر گرديده كه به چند مورد اشاره مي كنيم:
1ـ اميرالمؤمنين.
2ـ آل محمد(ع).
3ـ توحيد.
4ـ ولايت ائمه اطهار(ع).
5ـ قرآن.
همة موارد فوق از مصاديق ريسمان الهي هستند و هيچ منافاتي با يكديگر ندارند. حال براي تمسك حقيقي به حبل الهي، مراحل زير لازم به نظر مي رسد:
1ـ شناخت واقعي خدا و كتاب الهي و ائمه معصومين(ع) كه اين شناخت با استمداد از ارواح مقدسه و مطالعه در دين و مذهب شيعه مبسور مي شود. تا شناخت واقعي حاصل نگردد، اگر اطاعتش باشد، كوركورانه و تقليدي خواهد بود.
2ـ بعد از شناخت، مرحلة عمل و تمسك عملي فرا مي رسد. در اين مرحله انسان ديندار كه به معارف الهي آگاهي يافته، بايد پا در صحنة عمل گذاشته و طبق دستورهاي ديني عمل نمايد. در حقيقت آية قرآن كه امر به تمسك نموده، يك جهتش ناظر به جنبة عملي آن است، يعني آنچه دين اسلام و كتاب الهي از انسان خواسته عمل نماييم.
3ـ اين آية شريفه به حكم جمع و اجتماع پرداخته و همگاني بودن را ملاك قرار داده است. در حقيقت دستور داده كه همگي به ريسمان الهي چنگ بزنند و جدا نشوند.