امام زین العابدین (علیه السلام) در رساله حقوق مى فرماید :« وَاَمَّا حَقُّ وَلَدِکَ فَانْ تَعْلَمْ اَنَّهُ مِنْکَ وَمُضَافٌ اِلَیْکَ فِى عَاجِلِ الدُّنیَا بِخَیْرِهِ وَشَرِّهِ ، وَاَنَّکَ مَسوولٌ عَمَّا وَلَّیْتَهُ مِنْ حُسْنِ الاَدَبِ وَالدَّلاَلَهِ عَلى رَبِّهِ عَزَّوَجَلَّ وَالمَعُونَهِ لَهُ عَلى طَاعَتِهِ فَاعْمَلْ فِى اَمْرِهِ عَمَلَ مَنْ یَعْلَمْ اَنَّهُ مُثَابٌ عَلى الاِحْسَانِ اِلَیْهِ مُعَاقَبٌ عَلَى الاِسَاءَهِ اِلَیْهِ ».حق فرزندت بر عهده تو این است که بدانى او از تو به وجود آمده و در نیک و بد زندگى و خیر و شرش وابسته به تو است و آگاه باشى که در حوزه سرپرستى وى ، مسوول ادب و تربیت سالم او مى باشى و وظیفه دارى که او را به پروردگارش راهنمایى کنى و در اطاعت از فرمان هاى الهى یارى اش نمایى . لازم است رفتارت در تربیت فرزندت همراه با احساس مسوولیت باشد ، رفتار کسى که بداند در خوبى تربیت فرزند داراى پاداش است و در بدرفتارى اش نسبت به فرزند سزاوار کیفر و عقاب است .
