آيا اگر ديگران از كارهاي ما تعريف كنند، ريا است؟

  ريا عبارت است از نشان دادن و وانمود كردن چيزي از اعمال حسنه يا خصال پسنديده و يا عقايد حقه به مردم، براي منزلت پيدا كردن در قلوب آنها و اشتهار پيدا كردن پيش آنها به خوبي و صحت و امانت و ديانت بدون قصد صحيح الهي.
ريا داراي درجات و مراتب است. رهايي از همه مراتب و درجات آن از مختصات اولياي الهي است. عامه مردم به يك يا برخي از مراتب ريا مبتلا هستند و اين مقدار به ايمان يا اخلاص آنها ضرر نميرساند. امام خميني (ره) ميفرمايد: نفس عامه مردم به حسب جبلت (- سرشت) مايل است كه خيرات (و خوبيهاي) آنها پيش مردم ظاهر گردد، گرچه خيرات (و خوبي را آنان به قصد خودنمايي و) ظاهر شدن نكند، ولي نفسشان مفطور به اين حُبّ و دوستي است (يعني ذاتاً اين معنا را دوست دارد) اين موجب بطلان عمل يا شرك و نفاق و كفر نيست.
يكي از دعاهايي كه در زيارت امين الله آمده، درخواست محبوبيت نزد اهل آسمان و زمين از خدا است.
زراره ميگويد: به حضرت امام محمد باقر (ع) عرض كردم: گاهي شخصي كار نيكي انجام ميدهد، و كار نيك او را ديگران ميبينند و انجام دهنده كار نيك از اين كه ديگران او را ميبينند، خوشحال و مسرور ميشود، (آيا اين كار او ريا شمرده ميشود) فرمود: اگر كار نيك را به قصد تعريف و تمجيد انجام ندهد، عيبي ندارد، زيرا هيچ كس نيست مگر اين كه دوست دارد كارهاي نيك او را ديگران ببينند.