اسلام که مجموعه اى از باورهاى صحیح و کردارهاى پسندیده و اخلاق حسنه و احکام استوار و اوامر و نواهى است ، از ابتداى آفرینش ، دین خدا بوده و تا پایان خلقت نیز دین خدا خواهد بود .قواعد و قوانین این دین در هر عصرى به تناسب نیازهاى انسان به وسیله وحى به قلب مبارک پیامبران تجلّى کرده و آن بزرگواران براى هدایت مردم ارائه مى کردند .دین ، در عصر رسالت پیامبر (صلى الله علیه وآله) در غدیر خم ، هنگامى که امیرالمومنین على (علیه السلام) به امارت مومنان و ولایت مردمان و رهبرى و حکومت برگزیده شده از نظر ارائه قوانین و بیان حلال و حرام وتبیین حقایق ، به قلّه کمال رسید و مردم را تا صبح قیامت از نیاز به پیامبرى دیگر و کتابى غیر قرآن و آیینى جز اسلام بى نیاز ساخت و آنان را در کنار حقیقتى قرار داد و به واقعیتى هدایت کرد که تا قیامت مى تواند پاسخ گوى هر نوع احتیاج آنان به قوانین مادى و معنوى باشد .
الْیَوْمَ اَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَاَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِى وَرَضِیتُ لَکُمُ الاِْسْلاَمَ دِیناً (1) .امروز با نصبِ على بن ابى طالب به ولایت ، امامت ، حکومت و فرمانروایى بر امت دینتان را براى شما کامل ، و نعمتم را بر شما تمام کردم ، و اسلام را برایتان به عنوان دین پسندیدم .امام باقر (علیه السلام) مى فرماید :« وَکَانَتِ الفَریضَهُ تَنْزلُ بَعدَ الفَریضَهِ الاُخْرى وَکَانَتِ الوَلایَهُ آخِرَ الفَرائِضِ فَاَنْزَلَ اللهُ عَزّوَجَلَّ : الْیَوْمَ اَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَاَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِى . . . (2) »(3) .و در طول بعثت پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله) واجبى پس از واجبى دیگر نازل مى شد و ولایت و رهبرى امّت آخرین واجب الهى بود که بعد از نزول این واجب خداوند آیه : امروز با نصبِ على بن ابى طالب به ولایت ، امامت ، حکومت و فرمانروایى بر امت دینتان را براى شما کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم . . . را نازل کرد .امام صادق (علیه السلام) در روایتى مى فرماید :جبرئیل خدمت پیامبر (صلى الله علیه وآله) آمد و گفت : اى محمد ! خدایت سلام مى فرستد و به تو مى گوید : به امتّت بگو : امروز دینتان را به ولایت و رهبرى على بن ابى طالب کامل نمودم و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را براى شما به عنوان دین پسندیدم و پس از این ، واجبى را نازل نمى کنم ، پیش از این نماز و زکات و روزه و حج را به عنوان واجب نازل کردم و ولایت و رهبرى واجب پنجم و نهایى است و آن چهار واجب را جز با پایبندى به ولایت و رهبرى على بن ابى طالب نمى پذیرم(4) .تذکّر این حقیقت لازم است که همه فرموده هاى پیامبر (صلى الله علیه وآله)و امامان (علیهم السلام) که به عنوان روایت و حدیث در کتاب هاى با ارزش و معتبر از طریق راویان مورد اعتماد نقل شده تفسیر و توضیحى بر واجبات الهى و آیات قرآنى است که به تناسب زمان و نیازمندى هاى انسان از آن منابع علم و دانش و خاندان بصیرت و بینش ، صادر شده است .اسلام که به معناى عقاید حقه و اخلاق حسنه و کردار پسندیده است و باطن و جانش به معناى تسلیم بى چون و چراى انسان نسبت به همه اوامر و خواسته هاى خداست ، هنگامى که به صورت اعتقاد و باور و اخلاق و عمل در همه جوانب حیات مادى و معنوى انسان تجلى کند ، انسان را در دایره مسلمانى به معناى حقیقى اش قرار مى دهد و به سبب آن سعادت دنیا و آخرت آدمى تامین مى گردد .حالت بسیار پر ارزش تسلیم در برابر همه خواسته هاى حق ، حالتى است که همه پیامبران و اولیاى الهى از حضرت حق در کمال تضرع و زارى درخواست داشتند .ابراهیم و اسماعیل (علیهما السلام) پس از ساختن کعبه دست به دعا برداشته ، به محضر دوست عرضه داشتند رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَمِن ذُرِّیَّتِنَا اُمَّهً مُسْلِمَهً لَکَ . . . (5) .پروردگارا ! ما را با همه وجود تسلیم خود قرار ده ، و نیز از دودمان ما امتى که تسلیم تو باشند پدید آر . . .یعقوب (علیه السلام) به هنگام وصیت به همه فرزندانش خطاب کرد : . . . فَلاَ تَمُوتُنَّ اِلاِّ وَاَنْتُم مُسْلِمُونَ (6) . . . . پس شما باید جز در حالى که مسلمان باشید ، نمیرید .یوسف بزرگوار (علیه السلام) از حضرت رب الارباب چنین درخواست کرد : . . . تَوَفَّنِى مُسْلِماً وَاَلْحِقْنِى بِالصَّالِحِینَ (7) . . . . در حالى که تسلیم فرمان هاى تو باشم جانم را بگیر ، و به شایستگان مُلحقم کن .
