رفتار تاریک دلان با پیامبر صلی الله علیه و آله

در صدر اسلام، کسانى که در برابر پیامبر صلی الله علیه و آله ایستاده بودند، چنین سخنانى مى گفتند. آنان مجمعى تشکیل دادند و به این نتیجه رسیدند که به آنانى که پیامبر صلی الله علیه و آله آنان را به اسلام دعوت مى کند، بگویند که این مرد (رسول خدا علیه السلام ) دیوانه است. آنان تصمیم گرفتند به کسانى که مال و فرزند داشتند، صاحب مال و فرزند بودند و از گذشته پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله اطلاعى نداشتند، بگویند : او دیوانه است :«اِنَّهُ لََمجْنُونٌ »3.همانا او دیوانه است.خداوند در قرآن مى فرماید :«تَبَّتْ یَدَآ اَبِى لَهَبٍ وَ تَبَّ * مَا اَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَ مَا کَسَبَ »4.نابود باد قدرت ابولهب! و نابود باد خودش! ثروت و آن چه به دست آورده است، چیزى [ از عذاب خدا ] را از او دفع نمى کند .آن گاه همان مشرکان در جلسه دوم خود تصمیم گرفتند که به همه بگویند : محمد علیه السلام ، دروغ گو است و هر آن چه مى گوید، همگى دروغ است ؛ اما باز به نتیجه نرسیدند. در جلسه سوم تصمیم گرفتند که بگویند : او ساحر است و قرآن نشانه سحر او است.