توبه واقعى در حرم امن الهى

در یکى از سال ها، در ایام رجب، براى تبلیغ در میان حاجیان بیت اللّه الحرام، همراه آنان به حج رفته بودم. شبى در یکى از جلسه هاى سخنرانى، که با حضور آقایان و بانوان تشکیل شده بود، خطاب به بانوان حاضر در جلسه این پرسش را مطرح کردم که شما تاکنون، از زیبایى ظاهرى و گفتار و جاذبه هایى که خدا به شما عطا کرده است، چگونه استفاده کرده اید؟ آیا تاکنون جوان هایى را از مسیر الهى باز داشته اید؟ این پرسشى است که در این حریم پاک و حرم الهى، باید به آن فکر کنید.پس از پایان سخنرانى، خانمى 32 ساله نزدم آمد و گفت : من از هفت ـ هشت سالگى تاکنون حجاب خود را رعایت نکرده ام و نمى دانم با این بدحجابى، چه جوانانى را از مسیر الهى بازداشته ام ؛ اما اکنون پشیمانم و نمى دانم تکلیفم چیست؟ او بسیار ناراحت بود و اشک مى ریخت. به او گفتم : تو دیگر تکلیفى ندارى، همین پشیمانى، بار گناه را از دوش تو برمى دارد. تو دیگر تکلیفى ندارى :«وَ هُوَ الَّذِى یَقْبَلُ التَّوْبَهَ عَنْ عِبَادِهِ».همه کارها شدنى اند. خروج از هر گناهى ممکن است و از هر گناهى مى شود پاک شد.

--------------------------------------------------------------------------------
1 . روم (30) : 30.
2 . الکافى: 2/12 ، حدیث 3.
3 . بحار الانوار: 45/8 .
4 . فجر (89) : 10 ـ 12.
5 . روم (30) : 41.
6 . طه (20) : 43.
7 . طه (20) : 44.
8 . تفسیر الصافى: 1/196، ذیل : 141 سوره بقره.
9 . نهج البلاغه: خطبه 108.
10 . الخرائج والجرائح: 164/252.
11 . نور (24) : 31.
12 . تحریم (66) : 8 .
13 . شورى (42) : 25.
14 . یوسف (12) : 87 .
15 . مائده (5) : 64.