هر نوع کار و کوشش مثبتى براى تحصیل معاش ، بدون تردید ، عبادت و بندگى خداست ; زیرا خداى مهربان در قرآن مجید در آیات فراوانى بندگان خود را به آباد کردن زمین ، به دست آوردن رزق حلال ، کسب معاش و تجارت و خرید و فروش سالم امر مى نماید ، و اطاعت امر حق ، عبادت و بندگى است و این عبادت و بندگى را در قیامت اجر و ثواب است .عناوینى چون تجارت ، بیع و شرا ، اجاره ، وکالت ، مساقات ، مزارعه ، مضاربه ، مشارکت ، صنعت ، آموختن دانش به دیگران ، خطاطى ،خیاطى ، صباغى ، دباغى ، دامدارى همراه باشرایط اسلامى و انسانى ، راههاى مثبت به دست آوردن نعمت هاى مادى است که کوشنده ى در هر یک از این امور مورد محبت حق است ، و جداى از هر کدام از آنها ، و تحصیل رزق و روزى از راههاى خلاف اسلام و اخلاق و انسانیت عامل نفرت خداوند است .قرآن عظیم در این مساله مى فرماید : یَا ایُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لاَ تَاْکُلُوا اَمْوَالَکُم بَیْنَکُم بِالْبَاطِلِ اِلاَّ اَن تَکُونَ تِجَارَهً عَن تَرَاض مِنْکُمْ . . . (1) اى کسانى که ایمان آورده اید ! اموال یکدیگر را از راه غیر حق نخورید ، مگر آنکه داد و ستدى باشد که با رضایت خودتان انجام گرفته.
یَا اَیُّهَا النَّاسُ کُلُوا مِمَّا فِی الْاَرْضِ حَلاَلاً طَیِّباً وَلاَ تَتَّبِعُوا خُطُواتِ ال شَّیْطانِ ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ نساء ( 4 ) : 29 .
اِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ (1) . اى مردم ! از آنچه در زمین حلال و پاکیزه است بخورید و گامهاى شیطان را پیروى ننمایید ، که شیطان دشمن آشکار شماست .در هر صورت آنچه از جانب حق حلال اعلام شده ، و از طریق کسب مشروع به دست مى آید مصرفش بدون اسراف و تبذیر حلال ، و آنچه از راه نامشروع به دست مى آید ، گرچه ذاتاً حلال باشد ، مانند خوردنیها و پوشیدنیها مصرفش حرام و نگاه داشتنش ممنوع ، و بازگرداندن آن به مالک و صاحب اصلى اش واجب است .
