زن ، حقّ پوشيدن لباس زربفت ، حرير ، ابريشم و ... و زينت نمودن به انواع اشياى گرانبها را دارد ، ولى بايد اين امور به طور حتم از راه مشروع به دست آمده باشد و روزى مزين به اين زينت ها شود كه در جامعه عده اى در مضيقه و سختى نباشند و به هيچ عنوان حق ندارد لباس و زينت و زيبايى خود را در معرض ديد آنان كه خدا اجازه نمى دهد بگذارد ؛ زن براى اداى احترام به احكام الهى و عمل كردن به دستورهاى حضرت حق چاره اى جز حجاب ندارد ، در حقيقت حصار تقواى ابدى اوست و منافع حجاب براى خودش و اهل خانه و به خصوص جامعه قابل شمردن واحصا نيست . رعايت حجاب ، يعنى رعايت وحى ، رعايت زحمات صد و بيست و چهار هزار پيامبر ، رعايت كوشش هاى امامان و فقيهان و عارفان و حكيمان !!
رعايت حجاب ، يعنى رعايت عفت ، عصمت ، اخلاق ، شرف ، عظمت ، شخصيت !!
رعايت حجاب ، يعنى پيش گيرى از به هم خوردن نظام خانواده ها ، پيش گيرى از زنا ، پيش گيرى از فحشا و منكرات ، پيشگيرى از روابط نامشروع يعنى جلوگيرى از ازدياد طلاق ، پيشگيرى از تمام امور شيطانى . حجاب ، حكم صريح قرآن در آيات متعددى در سوره نور ، حجرات و انعام است و منكر آن به خاطر انكار ضرورى اسلام بدون شك كافر و نجس و خارج از حدود اسلام و ايمان است . وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلاَ يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلاَ يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِى إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِى أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُولِى الإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَلاَ يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِن زِينَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعاً أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ . و به زنان باايمان بگو : چشمان خود را از آنچه حرام است فرو بندند ، و شرمگاه خود را حفظ كنند ، و زينت خود را [ مانند لباس هاى زيبا ، گوشواره و گردن بند ] مگر مقدارى كه [ طبيعتاً مانند انگشتر و حنا و سرمه ، بر دست و صورت ] پيداست [ در برابر كسى ] آشكار نكنند ، و ]براى پوشاندن گردن و سينه ] مقنعه هاى خود را به روى گريبان هايشان بيندازند ، و زينت خود را آشكار نكنند مگر براى شوهرانشان ، يا پدرانشان ، يا پدران شوهرانشان ، يا پسرانشان ، يا پسران شوهرانشان ، يا برادرانشان ، يا پسران برادرانشان ، يا پسران خواهرانشان ، يا زنان [ هم كيش خود ] شان ، يا بردگان زر خريدشان ، يا خدمتكارانشان از مردانى كه ساده لوح و كم عقل اند و نياز شهوانى حس نمى كنند ، يا كودكانى كه [ به سنّ تميز دادن خوب و بد نسبت به اميال جنسى ] نرسيده اند . و زنان نبايد پاهايشان را [ هنگام راه رفتن آن گونه ] به زمين بزنند تا آنچه از زينت هايشان پنهان مى دارند [ به وسيله نامحرمان ] شناخته شود .
و [ شما ] اى مؤمنان ! همگى به سوى خدا بازگرديد تا رستگار شويد .
از آنجا كه خاندان رسالت و همسران پيامبر صلى الله عليه و آله براى تمام امت معيار هستند ، دستورهايى كه در قرآن به همسران رسول اكرم صلى الله عليه و آله داده شد در حقيقت به تمام زنان داده شد ، در قرآن مجيد به زنان پيامبر صلى الله عليه و آله بزرگ دستور صريح و اكيد نسبت به حجاب مى دهد و رعايت وجوب مسئله پوشش در آن حدى كه ناظر و بيننده به طمع نيفتد و نحوه سخن گفتن در كيفيتى كه قلوب مريض حالى به حالى نشوند نسبت به زنان پيامبر صلى الله عليه و آله و تمام زنان امت عموميت دارد و بر زنان مسلمان واجب حتمى است كه از دستورهاى حق نسبت به زنان پيامبر صلى الله عليه و آله در مسئله حجاب و عفت و گفتار و دستورهاى حق نسبت به خودشان پيروى كنند . يَا أَيُّهَا الْنَّبِىُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلاَبِيبِهِنَّ ذلِكَ أَدْنَى أَن يُعْرَفْنَ فَلاَ يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُوراً رَّحِيماً .
اى پيامبر ! به همسرانت و دخترانت و همسران كسانى كه مؤمن هستند بگو : چادرهايشان را بر خود فرو پوشند [ تا بدن و آرايش و زيورهايشان در برابر ديد نامحرمان قرار نگيرد . ] اين [ پوشش ] به اين كه [ به عفت و پاكدامنى ] شناخته شوند نزديك تر است ، و در نتيجه [ از سوى اهل فسق و فجور ] مورد آزار قرار نخواهند گرفت و خدا همواره بسيار آمرزنده و مهربان است .
اين كه در ترجمه آيه بدين گونه آورده شد : پوشش هاى خود را بر تمام قامت بپوشيد . بر اساس ترجمه لغت جلباب در كتاب لغوى «المنجد» است ، آنجا كه مى گويد : الجلباب : القميص او الثوب الواسع ؛ جلباب : پيراهن يا پوشش گشاد است و عده اى فرموده اند : به طور دقيق جلباب پوششى است از روسرى بزرگ تر و از عبا كمى كوچك تر .
در هر صورت زن آنچه از لباس و زينت برايش حلال است مى تواند ، به اندازه شأنش بپوشد ، ولى عشوه گرى و طنازى و خودآرايى نكند و بداند خود نشان دادن به ديگران و آن كسانى كه اسلام آنان را محرم نمى داند به طور قطع براى او حرام است و در صورت توجه نكردن به دستورهاى سعادت آفرين اسلام مبغوض حق و در قيامت اهل عذاب خواهد بود .
زن به هنگام خروج از خانه و به وقت روبرو شدن با نامحرمان بايد از جلباب استفاده كرده و در پوشيدن لباس زيباو زينت و بدن و آنچه مرد را به تحريك سوق مى دهد حتى در حرف زدن از دستورهاى الهى پيروى كرده و از محرمات خوددارى نمايد و بداند كه تمام احكام الهى و انبيا و امامان و حكيمان و ناصحان و عارفان و اوليا خدا به نفع اوست و آنان جز خير دنيا و آخرت او نظرى ندارند و توجه داشته باشند كه طى راه انسانيت و رسيدن به مدارج كمال و فراهم آوردن زمينه براى شكوفايى استعدادهاى خدادادى جز با طى طريق الهى به كمك انبيا و امامان راهى ندارد .
بدانند در تمام اعصار و قرون ، خداوند بزرگ در ميان تمام اقوام و ملت ها براى همگان در هر شأنى كه هستند حجت و گواه و دليل و راهنما قرار داده و فرداى قيامت در مقابل آنچه جرم داشته اند به خصوص در مسئله بى بند و بارى و بى حجابى كه ريشه نود درصد از مفاسد خانوادگى و اجتماعى است ، عذر قابل قبولى نخواهد داشت .
منبع : برگرفته از کتاب عرفان اسلامی استاد حسین انصاریان
