برادران حضرت يوسف عليه السلام در جريان برخورد با او هجده گناه را در يك روز، آن هم در خانه پيغمبر و در كنار او مرتكب شدند كه تمام آن گناهان را در آيات اول سوره بيان كرده است. آثار دو يا سه گناه از اين هجده گناه، سى سال بر خانه حضرت يعقوب عليه السلام حاكم بود. اما وقتى كه بعد از سى سال همگى به مصر آمدند، آن ده برادر به پدر عرض كردند: ما در گذشته اشتباه كرديم، ما خجالت مى كشيم كه به خدا بگوييم از ما بگذر. شما به خدا بگو: «قَالُواْ يأَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَآ»
حضرت يعقوب عليه السلام نيز با كمال ميل پذيرفت و به آنان گفت: «سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ»
به زودى پرونده شما را نزد خدا پاك مى كنم. خدا نيز نگفت: آنها را رها كن، بگذار به جهنم بروند. امام باقر عليه السلام مى فرمايد: وقتى به فرزندان گفت: به همين زودى براى شما طلب مغفرت مى كنم، اين به همين زودى، سحر شب جمعه بود كه حضرت يعقوب عليه السلام مى دانست كه وقت سحر، آن هم شب جمعه، دعا مستجاب است. آن وقت بود كه گفت: خدايا! فرزندان مرا بيامرز. خدا نيز همه آنها را آمرزيد؛ چون خدا، خداى صلح، سلم، مهر و محبت است.
منبع : روابط عمومی و امور بین الملل مرکز علمی تحقیقاتی دارالعرفان الشیعی
