یتیم به آن انسانى مى گویند که یا به خاطر مرگ پدر از نوازش و محبت پدرانه محروم شده، یا به سبب مرگ مادر از آغوش عاشقانه ى مادرانه بى بهره گشته، یا هر دو منبع لطف و فیض و عشق و محبت را از دست داده است.از وظایف الهى و تکالیف قرآنى و مسوولیت هاى اسلامى اهل ایمان توجه همه جانبه به یتیمان براى جلب خشنودى خداست.قرآن مجید و روایات در ضمن بیان مطالبى لطیف و اشاراتى دقیق، و سفارشاتى عمیق و توصیه هایى بسیار مهم مردم را به رعایت حقوق همه جانبه ى یتیمان دعوت کرده و این کار را از اعظم عبادات و افضل قربات شمرده اند.حق یتیم آن چنان عظیم است که قرآن بیست و سه بار از یتیم یاد کرده، و فصل جداگانه اى در روایات اهل بیت (علیهم السلام) به این برنامه ى بسیار مهم اختصاص یافته است.قرآن مجید نسبت به ایتام این عناوین را به کار گرفته است :احسان به یتیم، اکرام به یتیم، اطعام یتیم، انفاق به یتیم، امر ازدواج یتیم، پناه دادن به یتیم، کار براى یتیم، حفظ مال یتیم، خوردن مال یتیم، برخورد قهر آمیز با یتیم.
