پيام ملائكه به مؤمن محتضر

  1- نترس
ملائكه مى آيند و چند مطلب به او مى گويند:
مطلب اول:
 «أَلَّا تَخَافُواْ»
ابداً ترس به خود راه نده، چون نه به جاى تاريكى مى خواهى بروى، نه ظلمانى، نه تنگ، نه مضيقه دار و نه جايى كه دست و پاى تو را ببندند و تو را اسير و زندانى كنند، يا با چهره هاى وحشتناك با شما رو به رو شوند. نترسيد.ائمه اطهار عليهم السلام مى فرمايد:
اين فرشتگان همين كه به محتضر مى گويند نترس، ريشه ترس از قلب او كنده مى شود. وقتى مى ترسم، مضطرب هستم، با وقتى كه نترسم و در آرامش كامل هستم يكسان است؟ وقتى بدانم كه اصلًا هيچ پرونده اى ندارم، زندگى پاكى داشتم، به خانه، حرم حضرت رضا عليه السلام، مسجد الحرام، سر كار مى روم، آرام هستم. وقتى از چيزى نترسم، آرامش دارم.ترس آن لحظه مردن از چيست؟ از اين كه بعد از مردن بر سرم چه بلايى مى خواهد بيايد؟ مى خواهند مرا در تنهايى، وحشت، ظلمت و تنگنا بياندازند؟
ترس از مرگ بخاطر همين چيزها است.
اما فرشتگان الهى مى گويند: نترس. اينجا جايى نيست كه من حرف آنها را قبول نكنم و بترسم. انسان در آنجا در مقام قبول قطعى است. پروردگار عالم نيز هنگام مردن به انسان كمك عجيبى مى كند. وقتى آنها مى گويند: «أَلَّا تَخَافُواْ»  ريشه ترس از دل او كنده مى شود.
2- حزن و اندوه نداشته باش
مطلب دوّم:
 «وَ لَاتَحْزَنُواْ»
غصّه نخوريد. معمولًا در چه چيزهايى ما غصه مى خوريم؟ در از دست دادن ها. پول، همسر، فرزند، خانه، كار و كارخانه كه از دست مى روند، غصّه مى خوريم. به آنها مى گويند: غصه نخوريد؛ چون هيچ چيزى را از دست نمى دهيد.
ممكن است كسى بگويد: انسان در مردن كه همسر و فرزندانش را از دست مى دهد. ولى خدا در قرآن مى فرمايد: نه، مگر ما تنها از اينجا به مكه برويم، در اين سفر، آنها از دست ما مى روند؟ به اميد پروردگار مى رويم، يك ماه سفر كه تمام شد، نزد خانواده برمى گرديم.در دو جاى قرآن، يكى در سوره مؤمن و ديگرى در سوره رعد آمده است كه آنهايى كه مملوك و مطيع حضرت حق هستند، وقتى از دنيا مى روند، گويى اين ها زودتر به سفر رفته اند، تا وقتى كه خانواده اش نيز بيايند. هرچند ديگر از اين سفر بر نمى گردند.
3- ديدار خانواده
اگر خانواده اش صالح، شايسته و خوب هستند، آنها نيز در همين جاده سفر هستند،«وَ مَن صَلَحَ مِنْ ءَابَاءِهِمْ وَ أَزْوَ جِهِمْ وَ ذُرّيتِهِمْ» خانواده خوب آنان با اين ها در بهشت قرار خواهند گرفت. يك نفر از اين خانواده زودتر به اين سفر رفته است، ولى بقيه كمى ديرتر سفر خواهند كرد و به رفتگان ملحق مى شوند. فرق اين سفر با سفرهاى ديگر همين است كه مسافر بايد برگردد، اما مسافر آخرت، خانواده اش نيز به دنبالش مسافرت مى كنند.پس غصّه نخور؛ چون هيچ كدام از خانواده، خانه، زندگى و اموال حلال تو هدر نرفته است، زكات و خمست را دادى، آنچه كه از تو مانده، كه ارث است، آن هم براى خدا قابل قبول است.
4- وصيت درباره اموال
خداوند در قرآن فرموده است: اگر مالى از شما ماند، براى دختران و پسران خود در حدّ معمول وصيت كنيد مى فرمايد:«إِن تَرَكَ خَيْرًا» اگر از شما خيرى باقى ماند. چند ميليارد از من باقى بماند، اين كه خيرى از من نمانده است. در قيامت بار همه اين ها؛ ردّ مظالم، خمس، انفاق، كمك خيريه را من به تنهايى بايد به دوش بكشم.از من در حدّ معقول خير باقى بماند. اگر ماند، اين مقدار را خدا قبول دارد. پس چيزى از دستت نرفته است. پس به خاطر رفتن به اين سفر غصّه نخور. اين رفتن براى تو نه تنها غصّه ندارد، بلكه شادى دارد. اين حرف دوم فرشتگان است.
5- بشارت به بهشت
مطلب سوم: از فرشتگان؛ چقدر عالى و پرقيمت است:«وَ أَبْشِرُواْ بِالْجَنَّةِ الَّتِى كُنتُمْ تُوعَدُونَ»
وقت انتظار مردن، قبلًا كه در دنيا بودى، مرتب قرآن، پيغمبر صلى الله عليه و آله، امامان عليهم السلام و انبياى گذشته وعده بهشت به تو مى دادند، به تويى كه خود را مملوك خدا و خدا را مالك دانستى و به خود قبولاندى كه مملوك بايد در همه چيز مطيع مالك باشد.
الان ما از طرف خدا بالاى سرت آمديم كه اين چند لحظه اى كه به رفتنت مانده، همان بهشتى كه همواره به تو وعده دادند، به تو مژده بدهيم كه تو جايگاهت اينجا است.
6- دوستى دنيايى و آخرتى
مطلب چهارم: فرشتگان مى گويند:«نَحْنُ أَوْلِيَآؤُكُمْ فِى الْحَيَوةِ الدُّنْيَا وَ فِى الْأَخِرَةِ» يعنى ما فرشتگانى كه آمديم به تو گفتيم: نترس، غصه نخور، به تو بهشت را مژده مى دهيم، ما هم در دنيا و هم در آخرت، دوست و يار شما هستيم. حداقل دوستى، محبت، عشق و يارى اين فرشتگان در دنيا همين است كه كنار بسترش آمدند در حالى كه دست همه از كمك به بيمار قطع است، آنها به اذن خدا براى بيمار همه كارى از دست شان برمى آيد و انجام مى دهند.پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله در مدينه با پاى برهنه به دنبال جنازه اى آمدند. اين كار حضرت كم سابقه بود. عرض كردند: چرا پابرهنه به دنبال اين جنازه آمديد؟ فرمود: چون خدا هفتاد هزار فرشته را به تشييع جنازه اين شخص فرستاده است. «1» اگر كسى همراه هفتادهزار فرشته رحمت به اين سفر برود و آنها بدرقه اش كنند، آيا اين سفر تلخى دارد؟
7- نشان دادن نعمت هاى بهشتى
مطلب پنجم: اين بهترين شيرينى براى شخص مسافر است: «وَ لَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِى أَنفُسُكُمْ» در عالم آخرتى كه وارد مى شويد، هر چه بخواهيد، براى شما حاضر است. هر چه بخواهيد؛ يعنى قيد و بند و استثنايى ندارد. مانند بهشت حضرت آدم عليه السلام نيست كه بگويند: همه چيز آزاد است، الا اين درخت. بلكه در آخرت هر چيزى ميل داشته باشيد، براى شما آماده است:«وَ لَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ» غير از اين چيزى كه براى شما آماده است، هر چيزى كه درخواست كنيد، براى شما آماده مى شود.
8- ميهماندارى خدا
مطلب ششم: آخر آيه خيلى شيرين و خوش است:«نُزُلًا مّنْ غَفُورٍ رَّحِيمٍ»
پذيرايى كننده شما، «نزلًا» يعنى ميهماندار شما، خداى غفور رحيم است. اين نيز نوعى مردن است كه از زندگى تمام كسانى كه در دنيا در اوج خوشى هستند، خوش تر است.اين نوع مردن بر چه اساسى نظام داده شده است؟ براساس: «قَالُواْ رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقمُواْ» همين. چون مملوك هستند و مالك هم او است، مملوك تا در اختيار مالك است، بايد مطيع او باشد.