نزول ملائكه و اهل‏بيت عليهم السلام بر استقامت كنندگان‏

چه اتفاقى مى افتد؟ ما نمى توانيم ببينيم، خود او دارد مشاهده مى كند.«إِنَّ الَّذِينَ قَالُواْ رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقمُواْ تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلئِكَة»
اولين بارى كه انسان در دنيا، فرشتگان خدا را مى بيند، همين لحظه احتضار است. آنها را با چه چهره اى مى بيند؟ به زيباترين و نشاط آورترين چهره. فرشتگانى كه از مادر و پدر به محتضر مهربان تر هستند. نه فقط اين فرشتگان، بلكه بعد از اين فرشتگان، وقتى نوبت به آمدن ملك الموت مى شود.امام صادق عليه السلام فرموده اند:  ما چهارده نفر امام نيز بالاى سر محتضر حاضرمى شويم.ملك الموت به محض اين كه بالاى سر اين محتضر مى آيد، پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله با او صحبت مى كند. امام صادق عليه السلام مى فرمايند: پيغمبر صلى الله عليه و آله به ملك الموت مى فرمايد:اين شخصى كه جانش را مى خواهى بگيرى، از ما است. با او چه كار مى خواهى بكنى؟به پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله عرض مى كند: يا رسول الله! از پدر و مادر به او مهربان تر هستم. پدر وقتى مى بيند جوانش در حال جان كندن است، همه موجوديت و مالش را مى خواهد بگذارد تا فرزندش نميرد.
 رؤيت چهره زيباى ملك الموت
امام صادق عليه السلام از حضرت ابراهيم خليل الرحمن عليه السلام نقل مى كنند كه حضرت ابراهيم عليه السلام به ملك الموت گفت: با اين چهره اى كه براى من آمدى، براى مؤمن مى آيى؟ اگر به عنوان مزد اطاعت دوره عمر، به مؤمن اين چهره زيباى تو را پاداش بدهند، براى او كافى است. كسى كه عمرى خود را مملوك و خدا را مالك دانسته است، ايمان ديگر از اين بالاتر نمى شود. اين ديگر اوج ايمان است كه من قبول كنم كه مملوك هستم و «الله» مالك، درست قبول كنم، حقيقت نيز همين است و قبول كنم كه مملوك، يعنى موجودى كه بايد مطيع مالكش باشد و مطيع مالك باشم، حال ملك الموت را مى فرستند كه جانم را بگيرد.آن وقت فرشته مرگ با چهره اى مى آيد كه طبق بيان حضرت ابراهيم عليه السلام اگر مزد تمام اطاعت هاى دوره عمر، فقط ديدن چهره او باشد، برايش كافى است. اما هنوز ملك الموت نيامده و قبل از او اين فرشتگان آمده اند، «تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلئِكَة»