حكايتى از تأثير دعاهاى صحيفه سجاديه‏

يكى از علماى بزرگ شيعه در ارتباط با صحيفه داستانى را براى من نقل كرد كه شنيدنى است. ايشان مى فرمودند: در زمان مرجعيت آيت الله العظمى اصفهانى، با يكى از افراد اهل دل در ايام تبليغ به بصره آمديم و براى شيعيان بصره مدت زيادى معارف قرآن و اهل بيت عليهم السلام را بيان كرديم. زمان تبليغ كه تمام شد، بليط قطار گرفتيم كه از بصره به بغداد بياييم و از بغداد نيز با ماشين به نجف برويم. مى گفت: من سيد بودم و رفيقم شيخ. وقتى در كوپه قطار مستقر شديم، ديديم پنج جوان با خانمى جوان وارد كوپه شدند. نشستيم. در همان مرحله اول براى ما معلوم شد كه اين خانم به هيچ كدام از اين پنج نفر محرم نيست و از دوستان اين هاست و همگى اهل گناه هستند و اين خانم را براى عيش و نوش در اختيار دارند. تا قطار حركت كرد، اين ها شروع به زدن و اين خانم نيز در ميان كوپه، شروع به رقصيدن و خواندن كرد. خيلى شلوغ بود و جايى نبود كه ما جاى خود را عوض كنيم. در محاصره افتاده بوديم. مجلس نيز مجلس حرامى بود و نشستن ما هم
حرام. نمى توانستيم پياده شويم؛ چون تا ايستگاه بعدى فاصله زيادى بود. مى گفت: من به اين دوستم گفتم: توانش را دارى كه امر به معروف و نهى از منكر كنى تا اين ها آرام شوند؟ گفت: با چهره اى كه اين ها دارند و كارى كه اين ها مى كنند، من مى ترسم حرف بزنم. گفتم: پس من وارد مبارزه مى شوم. گفت: آنها شش نفر هستند و اگر درگيرى به وجود بيايد، قطعاً شكست با توست و ممكن است زخمى يا كشته شوى. گفتم: نه، من از طريق درگيرى وارد كار نمى شوم. آن وقتى كه ايشان اين داستان را براى من تعريف مى كرد، نزديك به نود سال داشت و اكنون نيز زنده است و از صد گذشته است، اما در همان سن نودسالگى، صداى او خيلى دلربا و زيبا بود. عمرش را در راه خدا، قرآن و اهل بيت عليهم السلام هزينه كرد و جداً از اولياى خدا و شخصيتى با كرامت است.
 تأثير صداهاى خدايى بر نفوس
ايشان مى گفت: گره بقچه ام را باز كردم و تنها كتابى كه به بصره برده بودم، «صحيفه سجاديه» بود. صحيفه را باز كردم و دعاى مربوط به توبه امام زين العابدين عليه السلام را كه بسيار فوق العاده است، شروع كردم با صدا خواندن. آنها داشتند مى زدند و مى رقصيد. كم كم آن خانم به صداى من توجه كرد. صداى خوب، با حال، مؤثر، نافذ، البته صدايى كه از جان، قلب، نفَس و گلوى پاك بيرون بيايد، قطعاً اثر دارد. مگر اين كه نيروى اثرگيرى طرف مقابل نابود شده باشد. چه صدايى بالاتر، بهتر و پرقيمت تر از صداى خدا كه صوت قرآن است و چه صدايى پاك تر از صداى انبيا، امامان و اولياى خدا؟ ما نيز مى توانيم در حد خودمان، صدايى را در طول صداى آنها پيدا كنيم. صدايى كه اگر زمينه اثرگيرى طرف مقابل نابود نشده باشد، اثر بگذارد. چند نمونه خيلى جالب هست كه براى شما بيان مى كنم.