غلام تربيت شده در دست حكيمان الهى‏

حال تربيت شده ديگرى را از زبان اين سعيد بن مسيّب بشنويد، مى گويد: در مدينه قحطى شده بود، جمعيتى از مردم مدينه به بيابان رفتند تا نماز باران بخوانند. ما هم رفتيم در گوشه نشستيم و تماشا كرديم. ديدم مردم نماز باران را خواندند و اشك ريختند و رفتند، اما خبرى نشد. وقتى كه خلوت شد، از پشت تپه صدايى شنيدم، اما صدا بلند نبود، صدايى است كه به خدا مى رسد.
آمدم ديدم كارگر سياه چهره اى صورتش روى خاك است و به پروردگار مى گويد: به بازيگرى ها، گناهان و قلب سياه اين مردم نگاه نكن، به كرم خود نگاه كن و باران را بفرست. تا سرش را از روى خاك بلند كرد، ابر پديدار شد و باران ريخت. ما به دنبالش آمديم تا ببينيم خانه اين شخص كجاست، تا برويم و بگوييم: واقعاً اگر تو غلامى، تو ارباب شو و من غلام تو مى شوم. كوچه به كوچه، آهسته آمدم، ديدم به خانه امام زين العابدين عليه السلام رفت. قدرى صبر كردم، بعد در زدم و درون خانه آمدم، گفتم: يابن رسول الله! تو كريمى، يكى از اين غلام هاى خود را به من ببخش. امام زين العابدين عليه السلام فرمودند: عيبى ندارد. غلامان را آوردند و فرمودند: كدام را مى خواهى؟ عرض كردم: اين ها را نمى خواهم. فرمود: غلام ديگرى دارم كه كار حيوانات مرا انجام مى دهد. او صدا بزنيد بيايد. صدا زدند و آمد. عرض كردم: آقا! من اين شخص را مى خواهم. امام چهارم عليه السلام فرمودند: اى غلام! سعيد بن مسيب تو را مى خواهد. تو را به او ببخشم؟ او جواب نداد. به سعيد رو كرد و گريست. گفت: اى سعيد! مرا از امام زين العابدين عليه السلام جدا نكن، من مى ميرم، سعيد گفت: ناراحت نباش. تو را نمى برم. سعيد رفت. غلام ديد كه مقام معنويش بر او معلوم شده و او بى خود به دنبالش نيامده است و حتماً در بيابان آن حال او را ديده است. نگران شد. خلوص را ببينيد و ياد بگيريد.
سعيد مى گويد: من چند قدم رفته بودم كه غلامان امام زين العابدين عليه السلام آمدند و گفتند: امام مى فرمايند: براى تشييع جنازه آن غلام بيا، او نزد محبوبش رفته است.
 ز هر چه غير يار استغفر الله                    ز بود مستعار استغفر الله
 زبان كان تر به ذكر دوست نبود                ز شرّش الحذار، استغفر الله
 سر آمد عمر و يك ساعت ز غفلت             نگشتم هوشيار استغفر الله
 جوانى رفت و پيرى هم سرآمد                 نكردم هيچ كار استغفر الله
  نكردم يك سجودى در همه عمر               كه آيد آن به كار استغرالله
  ز كردار بدم صد بار توبه                       ز گفتارم هزار استغفرالله
 شدم دور از ديار يار اى فيض                   منِ مهجور زار استغر الله
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته