دليلى بر حيات قيامت‏

در فرق اول اشاره كرديم كه در دنيا مرگ و حيات، زنده و جماد كنار هم ديگر هستند، ولى در عالم آخرت جماد و مرگ وجود ندارد، بلكه همه چيز زنده است. زمين محشر زنده است و نيز آگاهى دارد. به اين آيه قرآن توجه كنيد: «يَوْمَئِذٍ تُحَدّثُ أَخْبَارَهَا* بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا»  خداوند مى فرمايد: در قيامت من به زمين فرمان مى دهم، پرونده بندگان بى آبرو، بدكار، اهل معصيت و آن افرادى را كه اصرار برگناه داشتند را نمايان كن و به آنها بگو كه در اين چند سال حيات چه كرده ايد؟ زمين حرف خدا را مى فهمد و جواب خدا را مى دهد.
 «يَوْمَئِذٍ تُحَدّثُ أَخْبَارَهَا» تمام خبرهايى را كه از بندگان مى داند همه را بازگو مى كند. معلوم مى شود كه بر اساس آيه: «إِنَّ الدَّارَ الْأَخِرَةَ لَهِىَ الْحَيَوَانُ»  تمام آخرت زنده است.
چگونگى ساختار بهشت
يك بخش عظيم آخرت، بهشت است و الآن موجود مى باشد. طبق آيات قرآن، بهشت جايى نيست كه خداوند متعال، بخواهد آن را در روز قيامت معمارى بكند و بسازد، از آن زمان كه در كره زمين ايمان، عمل صالح و اخلاق شروع شد، ساخته شدن بهشت نيز شروع شد. چون طبق آيات قرآن، مصالح ساختمانى بهشت عبارتند از: ايمان، حسن خلق و اعمال خوب مردم. چرا بعضى از مردم به جهنّم مى روند؟ زيرا دين، اخلاق و عمل صالح ندارند. صالحان به بهشت مى روند چون مصالح ساختن آن را، خود آنها فرستادند.
بر اساس آياتى كه در قرآن است، بهشت در حال حاضر موجود است. البته تمامى آن موجود نمى باشد. از زمان آدم تا الآن هر فردى كه داراى ايمان، اخلاق و عمل صالح بوده، بر پايه اين توصيفات بهشت او ساخته شده است. افرادى كه از دنيا رفته اند، نسبت به اعمالشان بهشت آنها كامل شده است، ولى ما كه در اين دنيا زندگى مى كنيم، با نمازها، روزه ها و با شركت كردن در جلسات دينى، هنوز در حال ساختن بهشت هستيم و با فرا رسيدن مرگ، ساختمان سازى بهشت ما نيز به اتمام مى رسد. الآن اگر پرده مكاشفه را كنار بزنند، مردان و زنان با ايمان، بهشت خود را نيمه كاره مى بينند، هنوز چندين سال ديگر وقت دارند كه الباقى بهشت خود را بسازند. اين بهشت طبق آيات قرآن زنده با شعور، آگاه و فهميده مى باشد.