تفاوت جريمه در دنيا و آخرت‏

هر حكومتى يك سلسله مسائل را جرم اعلام مى كند. بعضى از اين جرم هايى كه اعلام شده در همه دنيا جرم محسوب مى شود و جريمه دارد. مانند عبور از چراغ قرمز كه يك جرم اجتماعى و پايمال كردن حق ديگران است. و هر كسى مرتكب اين جرم بشود مقدار مشخصى جريمه مى شود. مثلًا در انگليس ده پوند، فرانسه پانزده فرانك، ژاپن بيست ين، امارات پنجاه دينار و ايران بيست هزار تومان جريمه دارد. بين اين جرم و جريمه تفاوت ماهيتى وجود دارد، يعنى چه؟ جرم عبارت است از اين كه من پشت چراغ قرمز ترمز نكنم، وارد حدود حق ديگران بشوم، حق ديگران پايمال بشود، جريمه اسكناس است. پس بين جرم و جريمه تفاوت است. جرم يك حركت است، جريمه پرداخت پول مى باشد. اما در پيشگاه مقدس پروردگار و بر اساس نظام عالم هستى، جريمه جرم، خود جرم است. جريمه جرمى را كه مجرم مرتكب آن مى شود، خود آن جرم است. اين جريمه، حرفى است كه هزار و پانصد سال از اعلام آن در اسلام و دو هزار سال از اعلام آن در زمان مسيح گذشته است. از ابتداى آفرينش، در نظام زندگى بشر، پروردگار عالم جريمه جرم را خود آن جرم، اعلام كرده است. پروردگار در قرآن مى فرمايد: «إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَ لَ الْيَتمَى ظُلْمًا» «انّ» يعنى شك و ترديدى وجود ندارد، مردمانى كه به ناحق مال يتيمان را مى خورند. «إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِى بُطُونِهِمْ نَارًا»
اين مال يتيمى كه به ناحق نزد اينها است، خود آتش است. آتش جهنم، گناهان خود مردم است.
اميرالمؤمنين على عليه السلام در دعاى كميل مى فرمايد:«فَبِاليَقينِ أَقْطَعُ لَوْلا ما حَكَمْتَ بِهِ مِنْ تَعْذِيْبِ جاحديكَ وَ قَضَيْتَ بِهِ مِنْ إخْلادِ مُعانِدِيكَ لَجَعَلْتَ النّارَ كُلَّهَا بَرْدَاً وَ سَلاماً»  با يقين كامل، قطع دارم اگر جرم مجرمان نبود، در قيامت به اندازه آتش سر قليان، آتش پيدا نمى شد. آتش مال قيامت نيست. پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله آتش آنهايى كه مال يتيم، ربا، رشوه، دزدى، كم فروشى و ظالمانه را مى خورند ديده است.
 «إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِى بُطُونِهِمْ نَارًا» چون پرده دنيا روى چشمان مردم افتاده است، اين آتش پيدا نيست. به محض اينكه ملك الموت جانشان را بگيرد و پرده كنار برود، از همه طرفِ جان آنان، آتش بلند مى شود.