عدم تسلط شيطان بر انسان‏

در قيامت گناه هيچ كسى را به گردن شيطان نمى اندازند. چرا؟ چون خداوند در آيه بيست و دوم سوره ابراهيم مى فرمايد: شيطان در محضر من، به تمام كسانى كه حرف او را گوش داده اند، مى گويد: تنها كارى كه من در دنيا كرده ام اين بود كه شما را به گناه دعوت كنم، اى كاش، دعوت مرا اجابت نمى كرديد، من فقط دعوت كردم. خدا نيز مى فرمايد: به اين خاطر، تسلّط شيطان را بر شما قرار ندادم تا شما در روز قيامت نگوييد: ما محكوم شديم و دست و پاى ما بسته شده بود و شيطان ما را به گناه كشيد. شيطان قدرت به گناه كشيدن شما را ندارد، تنها هنر شيطان، دعوت است و بيشتر از اين قدرت ندارد، تو اين دعوت شيطانى را اجابت نكن. مثل اينكه كارت عروسى براى تو مى فرستند و نمى روى، همان طور نيز دعوت شيطان را قبول نكن. گريز از شيطان، كارى ندارد. مردم نبايد خود را مرعوب شياطين ببينند. شما نبايد به شيطان ضعف نشان بدهيد، بايد با هر شيطانى با قدرت روبه رو بشويد، در نهايت، شيطان از دست تو خسته شده و تو را رها مى كند.
 مال حلال و عمل نيك
«يأَيُّهَا النَّاسُ كُلُواْ مِمَّا فِى الْأَرْضِ حَللًا طَيّبًا» براى اداره امور زندگى خود فقط به دنبال مال حلال برويد، گول ديگران را نخوريد، حالا خانه سيصد مترى تو به نهصد متر نرسيد، عيبى ندارد. چون خانه آخرت كه همان قبر باشد فقط به اندازه اين تن نحيف جا دارد و هيچ مال حرام و حلالى در آن وارد نمى شود. آخرين اتاقى كه به تو مى دهند قبر است. از آنجا ديگر نمى توان فرار كرد. دنيا دار امتحان است و با گذشت هر روز فرصتى گرانبها از دست مى رود. اين كوزه به طرف شكستن مى رود، اين جسم، زمانى سبويى بزرگ بود.
چيزى كه به درد آن دنيا مى خورد فقط عمل نيك است و بس.
حال عالم سر به سر پرسيدم از فرزانه اى             گفت يا خاكى است يا بادى است يا افسانه اى
گفتمش آن كس كه او اندر طلب پويان بود؟             گفت يا كورى است يا كرى است يا ديوانه اى