هدایت و ضلالت خداوند چگونه است؟

نتیجه گیری پیرامون موضوعات قرآنی مخصوصا در مورد هدایت و ضلالت در قرآن کریم آنگاه میسر و معقول است که ما همه آیاتی که پیرامون هدایت وارد شده است را در نظر بگیریم نه فقط یک آیه شریفه را و بر طبق آنچه در احادیث رسول گرامی اسلام وارد شده است قرآن کتابی است که بعضی از آیاتش بعضی دیگر را تفسیر می کند.بدون شک هدایت و ضلالت امری است که به دست خود انسان پایه ریزی می شود و این اراده و اختیار خود انسان است که او را بسوی هدایت الهی رهنمون می شود و یا او را بسوی ضلالت و گمراهی می کشاند لطفا به این آیات توجه فرمائید:
1. سوره کهف آیه 29:« وَقُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ شاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شاءَ فَلْيَكْفُرْ؛ و بگو ای پیامبر که این (دین و قرآن) حق و حقیقت است که از جانب پروردگارتان آمده است  پس هر کس که خودش بخواهد ایمان بیاورد و هر کس که خودش بخواهد کافر می شود. و همانطور که مستحضر هستید این آیه صریح است در اینکه هدایت و ضلالت بدست و اراده خود انسان است.
2. در سوره ملک آیه 2 میفرماید: «انا هدیناه السبیل اما شاکرا او کفورا؛ ما راه را به بشر نشان داده ایم و این خود انسان است که یا آن را می پذیرد و شکر این نعمت را بجای می آورد و یا آنرا رد می کند وکفران نعمت را می نماید.
3. در سوره مدثر آیه 38 باز بصراحت می فرماید: «کل نفس بما کسبت رهینه؛ هر نفسی و هر انسانی در گرو اراده و اختیار خودش می باشد» نسبت به آنچه را کسب نموده است. و باز در آیه دیگر می فرماید: « ما اصابتکم من مصیبه بما کسبت ایدیکم؛ و هر آنچه از ناملایمات و بدیها بسوی شما روی می آورد همه و همه چیزهایی است که شما بدست خودتان کسب کرده اید».بنابر این باتوجه به دهها آیه قرآن به این نتیجه می رسیم که پایه اصل هدایت و ضلالت را خود انسان به اراده و اختیار خودش بنیان گذاری می کند و این خود بشر است که خویشتن را در مسیر هدایت الهی قرار میدهد یا خویشتن را از مسیر هدایت دور می کند و صد البته آنگاه که خداوند اراده بشر را در مسیر هدایت مشاهده کرد خداوند هم او را کمک می کند و آن هدایت را کامل می نماید لطفا به این آیه توجه فرمائید: « والذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا؛ آن کسانی که در راه ما جهاد و کوشش و سعی و تلاش بنمایند ما نیز راههای هدایت خاصه خودمانرا به آنها نشان می دهیم و آیه شریفه « ان الله یهدی من یشاء الی صراط مستقیم» هم در همین جهت است که بعد از قرار گرفتن در مسیر هدایت عامه خداوند هدایت خاصه خودش را نسبت به آنکس که می داند و می خواهد کامل می کند.