چقدر كسى عمر خود را زيبا هزينه كند كه فرشته خدا در مريضى او به عيادتش بيايد. هيچ چيز اين جريان ساختگى نيست. براى اين قضيه سند قرآنى به شما بدهم؟ اين ديگر قرآن است. سوره مباركه فصّلت:
«إِنَّ الَّذِينَ قَالُواْ رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقمُواْ تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلئِكَة»
هنوز نمردند، قبل از مرگ آنان ملائكه نازل مى شوند. براى چه؟ مى گويند: آمديم به شما بگوييم كه از مردن نترسيد، مردن براى شما لذيذترين و آخرين لذّت دنيايى است، غصه نخوريد، چون هيچ چيزى از دست شما نمى رود. بعد كه پرده را كنار مى زنند، به آنها مى گويند: نگاه كنيد؛ «وَ أَبْشِرُواْ بِالْجَنَّةِ الَّتِى كُنتُمْ تُوعَدُونَ* نَحْنُ أَوْلِيَآؤُكُمْ فِى الْحَيَوةِ الدُّنْيَا»
شما در دنيا، هنوز مريض نشده بوديد و سرپا بوديد، دايم از طرف خدا به شما سر مى زديم و شما را يارى مى كرديم و كمك مى داديم. ما بعد از مرگ نيز دوست، همراه و يار شما هستيم. اين برنامه خدا است.
الهى دلى ده كه جاى تو باشد زبانى كه در آن ثناى تو باشد
الهى عطا كن بر اين بنده چشمى كه بيناييش از ضياى تو باشد
الهى عطا كن مرا گوش و قلبى كه آن گوش پر از صداى تو باشد
الهى بده همّتى آن چنانم كه دايم سرم در هواى تو باشد
الهى چنانم كن از فضل و رحمت كه هر كار كردم براى تو باشد
الهى ندانم چه بخشى كسى را كه هم عاشق و هم گداى تو باشد
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته
منبع : پایگاه عرفان