عقل و انديشه، نجات دهنده كشيش مسيحى‏

سال‏ها كشيشى فرانسوى در يكى از مناطق آفريقا مشغول تبليغ مسيحيت بود، اما مدتى بعد، توجهى نسبت به قرآن كريم و فرهنگ الهى پيدا مى‏كند؛ يعنى همان هوشيارى و بيدارى. انسان وقتى نسبت به حقيقتى هوشيار مى‏شود، در مقام مقايسه برمى‏آيد. وقتى قرآن مجيد را با انجيل و تورات و فرهنگ كليسا مقايسه مى‏كند، مى‏بيند كه در مسيحيت افكار باطل و پوچ خيلى فراوان هست، ولى در قرآن مجيد و فرهنگ الهى نه:
 «لَّايَأْتِيهِ الْبطِلُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لَامِنْ خَلْفِهِ» بنابراين مسلمان مى‏شود و بعد عالم به برنامه‏هاى قرآن و فرهنگ اهل‏بيت عليهم السلام مى‏شود و شيعه شده، مربى بچه‏هاى شيعه در آن منطقه مى‏گردد. وقتى كليساى فرانسه از گرايش او به قرآن و فرهنگ الهى خبردار مى‏شود، نامه‏اى به او مى‏نويسد: چند ميليون فرانك فرانسه نقدى به حساب شما مى‏ريزيم، به شغل سابق؛ كشيش و تبليغ مسيحيت برگرد. ايشان در جواب نامه كليساى فرانسه مى‏نويسد: من ديگر حقيقت پيدا كرده را نمى‏توانم از دست بدهم. اين نتيجه فكر، انديشه صحيح، شنيدن قول أحسن و انصاف دادن در برابر قول احسن است. بعضى از سلسله امور، دست به دست هم مى‏دهند؛ انديشه، هوشيارى، بيدارى، مقايسه، انصاف، توفيق پروردگار، تا انسان حق را بيابد و با آن يكى شود و اگر قطعه قطعه‏اش كنند، از حق دست برنمى‏دارد.