خطبه بى‏نقطه‏

جمعيت نشسته بودند، آن هم جمعيت باسواد عرب. جمعيت گوينده به همديگر مى گفتند: ما هر چه حرف مى زنيم، تمامش نقطه دار است، ما نمى توانيم گفتار بى نقطه به هم بگوييم. مگر اين كه كلمات معنادار بى نقطه را از كتاب ها جمع كنيم و به هم كمك بدهيم، كنار هم بچينيم تا يك خط جمله بى نقطه درست كنيم كه معنا بدهد. در اين هنگام اميرالمؤمنين عليه السلام بالاى سر اين جمعيت رسيد و فرمود: درباره چه بحث مى كنيد؟ گفتند: درباره سخن گفتنِ بى نقطه كه امكان ندارد. حضرت همانجا يك ساعت سخنرانى درباره خدا، قيامت، انسان و اخلاق كردند كه هيچ يك از كلمات آن نقطه نداشت. اما همين اميرالمؤمنين عليه السلام نيز قدرت ساختن يك آيه را نداشت.
اين آياتى كه: «إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا* لّلطغِينَ مَابًا* لبِثِينَ فِيهَآ أَحْقَابًا* لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَ لَاشَرَابًا* إِلَّا حَمِيًما وَ غَسَّاقًا»
پيغمبر صلى الله عليه و آله و تمام ائمه عليهم السلام به اين آيات كه مى رسيدند، مانند مادر داغديده گريه مى كردند. تا اين حد اين آيات در آنها اثر مى گذاشت.
 خطر بزرگ زنان هرزه
حضرت يوسف عليه السلام در برابر چه گرگ خطرناكى مقاومت كرد و چه ايمان، معرفت و اخلاق قويى داشت؟ همه شما حضرت داود عليه السلام را مى شناسيد، چند بار خداوند نام او را در قرآن ذكر كرده است. در اولين سوره اى كه نام ايشان آمده، سوره بقره است. با اين كه پيغمبر اولوالعزم نبود، خداوند متعال به او كتاب زبور را داد. خدا در اين كتاب خبر ظهور امام دوازدهم عليه السلام را داده است: «وَ لَقَدْ كَتَبْنَا فِى الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِىَ الصلِحُونَ» سليمان، پسر حضرت داود عليه السلام نيز پيغمبر شد. روزى او را صدا كرده، فرمود: «يا بُنَىَّ امشِ خَلْفَ الاسَدِ وَ الاسود و لاتمشِ خَلْفَ المرأة»  پسرم! به دنبال شير درنده و مار كبرايى كه رنگش مانند قير سياه است برو، اما به دنبال زن نامحرم نرو. كدام زن؟ زنى كه درنده تر از شير است و ارتباط با او براى دين و اخلاق و مملكت، زهرى خطرناك تر از مار كبرا دارد.