خوف از نافرمانى خدا

از دورترين ايّام حيات براى پيشگيرى از وقوع جرم ، جريمه و قانون هاى كيفرى وضع شده است جرايم و كيفرهاى شخصى و اجتماعى يكى از مهم ترين عوامل ايجاد ترس در برابر انجام جرم است و نقش مهمى در كاهش مفاسد و جرايم اجتماعى را به خود اختصاص داده است .آيين الهى كه حاوى تمام مقررات لازم براى انسان است و قوانين آن براى جلب مصلحت و دفع مفسده به نفع بشر وضع شده است ، معمولاً براى جرم ها و گناهان دو جريمه قائل است ، جريمه هاى دنيايى كه نتيجه اعمال و رفتار شخصى و اجتماعى انسان است و جريمه هاى آخرتى كه آن نيز مخصوص گناهان است .كتب آسمانى و انبيا و ائمه  عليهم السلام ، تمام مواضع جرم و جريمه را بيان كرده و در اين زمينه چيزى فروگذار نكرده اند . مؤمنان به خدا و روز جزا و تربيت شدگان مكتب انبيا و امامان  عليهم السلام ، بر اثر خوف از نافرمانى خدا ، دامن به گناه آلوده نمى كنند ؛ زيرا به اين حقيقت واقفند كه گناه علت دور ماندن از رحمت و عنايت حق است .دل عاشقان و سالكان راه حق هرگز از چنين خوفى خالى نمى ماند و به خاطر همين خوف است كه زندگى را به پاكى شروع كرده و به پاكى به پايان مى برند .قرآن و روايات و اخبار براى چنين خوفى ارزش والايى قائلند و صاحبان اين خوف را بندگانى حقيقى دانسته و آنان را از پاك ترين عباد شايسته حق به حساب آورده اند .آرى ، علت رشد و كمال و سبب طهارت و پاكى جان و دل ، چنين خوفى است كه بدون آن ، رسيدن به مقام قرب الهى محال است .در اين قسمت لازم است به بخشى از آيات مربوط به خوف و حالات خائفان اشاره شود ، تا ارزش اين خوف و جايگاهى كه در پاك نگاه داشتن حيات از آلودگى ها دارد ، روشن گردد و معلوم شود كه خوف از عذاب خدا بهترين علّت براى ايجاد امنيّت در حيات دنيا و آخرت است .

برگرفته از کتاب عرفان اسلامی استاد حسین انصاریان