كم بودن ارزش داران‏

چرا اين همه براى شيعه قيمت گذارى شده است؟ چون كمياب است. در شش ميليارد جمعيت جهان فعلى، آن تعداد شيعه واقعى، قابل مقايسه با كل نيست.

شيعيان خيلى كم هستند.

خدا در قرآن مجيد مى فرمايد: «ناس» يعنى كل مردان و زنان، اما وقتى به بندگان واقعى مى رسد، مى فرمايد:  قَلِيلٌ مِنْ عِبادِيَ الشَّكُورُ

ارزش داران خيلى كم هستند. جايگاه اين ارزش در پيشگاه پروردگار به قدرى مهم است كه در حديث قدسى آمده است: اگر روز قيامت ميان اولين و آخرين يك نفر از اين ارزش داران بيشتر نداشته باشم، هشت بهشت را به او مى دهم و بقيه را به جهنم مى ريزم و باكى ندارم. 

امام صادق عليه السلام مى فرمايد:

وَ لَوْكَانَ عِنْدَ اللَّهِ عِبَادَةٌ تُعُبِّدَ بِهَا عِبَادَةَ الْمُخْلَصِينَ أَفْضَلَ مِنَ الشُّكْرِ عَلَى كُلِّ حَالٍ لَأَطْلَقَ لَفْظَهُ فِيهِمْ مِنْ جَمِيعِ الْخَلْقِ بِهَا فَلَمَّا لَمْ يَكُنْ أَفْضَلَ مِنْهَا خَصَّهَا مِنْ بَيْنِ الْعِبَادَاتِ وَ خَصَّ أَرْبَابَهَا فَقَالَ وَ قَلِيلٌ مِنْ عِبادِيَ الشَّكُور ...

اگر مى بود نزد خداوند عالم، عبادتى و عملى فاضل تر از شكر، هر آينه او را جارى مى كرد در ميان خلايق. پس چون شكر، فاضل تر از همه است، پروردگار عالم تخصيص داد او را به ذكر كردن در قرآن عزيز، و فرمود كه: وَ قَلِيلٌ مِنْ عِبادِيَ الشَّكُور.

اگر يك قيراط از الماس گم شود، دل انسان مى سوزد، حق هم هست، ولى خبر بدهند در خانه اى كه دارند بنايى مى كنند، ده كاميون آشغال بردند، انسان خوشحال مى شود؛ چون همه عكس العمل روان انسان در مقابل شى ء باارزش است و اين عكس العمل شعبه اى از عكس العمل پروردگار است.

اشياى بى ارزش، دور ريختنى هستند. صدها ميليارد زليخا را روز قيامت در آتش بريزد باكى ندارد، اما حضرت زهرا عليها السلام را مى خواهد وارد محشر كند، براى ورود ايشان در قيامت چه كار مى كنند.