پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مى فرمايد:
«المؤمن كالجبل الراسخ لاتحرّكه العواصف» مؤمن- كه اين ها نمونه آن بودند- مانند كوه پابرجا و راسخ است. در قرآن مجيد آمده است:
«الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ»
يعنى پابرجا. در چه جايى مؤمن پابرجا است؟ وقتى هيچ حادثه اى و تلخى و طوفان و فسادى وجود ندارد؟ نه، پابرجايى بايد در مقابل واقعيات تلخ و حادثه هاى زمانه باشد.
اين كه حضرت مى فرمايد:
«المؤمن كالجبل الراسخ»
يعنى در برابر طوفان هايى كه مى وزد: طوفان هاى شهوات، مال، سياست و مقام كه اين طوفان ها كم نيستند.
اميرالمؤمنين عليه السلام درباره ثروت مى فرمايد:
«المالُ مادّة الشهوات» مال و پول، ريشه شهوات است. ولى وقتى به دست مؤمن مى افتد، در مقابل طوفان مال، «كالجبل الراسخ» است، طوفان را مى شكند و مال را به جاى خود مى برد. او به شكل مال در نمى آيد، بلكه مال را به شكل خود در مى آورد؛ يعنى مال را به دنبال خود و در بستر ايمان مى آورد. «2» با اين مال حق الهى؛ خمس و زكات مى دهد، مسجد و مدرسه مى سازد، كار خير مى كند، به پدر و مادر نيكى مى كند؛ يعنى با مال خود، بنيان معنوى خود را محكم تر مى كند. يا به تعبير قرآن، با مال خود، خدا را يارى مى كند؛
«إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ»
لذا خدا نيز او را يارى مى كند.
شيعه براى خود استحكام بنيان ايجاد مى كند؛ با مال، علم، آبرو و مقام خود.
اين معناى «كالجبل الراسخ» است. در مقابل چه چيز راسخ است؟ بايد چيزى باشد كه مانند كوه مى ايستد، ايستادنى كه شكست و از پا درآمدن در آن نيست.
اين ها نمونه عالى مؤمنين هستند. يكى از آنها، همين زندانبان بود.
گفت: يكى از مقامات دولتى نزد مولاى ما است، صبر كن تا بيرون بيايد، بعد تو را به خدمت حضرت عليه السلام مى فرستم تا چهره مبارك ايشان را زيارت كنى و اگر حرفى دارى، با حضرت بزنى.
منبع : برگرفته از کتاب حلال و حرام مالی تالیف: استاد حسین انصاریان
