با خدا باش، پادشاه باش‏

چقدر حافظ عالى مى گويد: اين در زندگى خودم نيز تجربه شده و راست و حقيقت است:

آيا با او سر و كار پيدا كرده ايد كه براى شما كار كند؟ پولى در راهش خرج كرده ايد كه به شما چند برابرش را برگرداند؟ من خودم كارى نكرده ام، اما اين را با چشم خودم ديده ام.

گاهى گروهى با هم متحد شدند و نيّت آنها اين بوده كه من به ناحق و بى تقصير، با خاك سياه يكسان شوم. آمدند و به من گفتند: اين طور طرح و نقشه و مكر و حيله دارند. من به كسانى كه خبر آوردند اطمينان داشتم و آثار ظلم را مى ديدم، فقط مى گفتم: در اين حادثه وكيل من خدا است:

«عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ»

آنها گروه چند نفرى بودند و با تمام توان مى تاختند و من در سكوتم مى ديدم كه در هر قدمى، چه ضررهاى سنگينى دارند مى كنند و نمى فهمند:

«مِنْ حَيْثُ لا يَشْعُرُونَ»

ضرر مى كنند.

اگر واقعاً به اين حقيقت مطمئمن شويم، با اطمينان كار ما جلو مى رود. چقدر باباطاهر زيبا مى گويد:

دفاع خدا از مؤمنان

اگر واقعاً به اين آيه پيوند بخوريد، من شما را مؤمن مى دانم، حتى اگر شما خود را مؤمن ندانيد؛ چون شما ممكن است به خود علم نداشته باشيد. رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد:

«رُبَّ حامِل فقهٍ الى مَنْ هُوَ أَفْقَهُ مِنه»  ممكن است ديگرى كه از بيرون به شما نگاه مى كند، بداند كه شما مؤمن هستيد، اما شما از مؤمن بودن خود نااميد باشيد. شما مؤمن هستيد، پس به اين آيه دلخوش باشيد:

«إِنَّ اللَّهَ يُدافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا»

من دفاع كننده از مؤمنين هستم. همين كافى است. هر كسى هر چقدر مى تواند، عليه شما بتازد. شما نسبت به تاخت و تاز آنها گناه و غيبت نكنيد، تهمت نزنيد، معصيت را مانند اسلحه نكنيد، آن وقت ببينيد پروردگار چگونه از شما دفاع مى كند.