به كوچكى عمل نيز نگاه نكنيد. فكر كرده بودند كه اگر دهان خود را از حرف درباره پول پر كنند، حضرت موسى بن جعفر عليه السلام خيلى خوشحال مى شود، لذا به امام موسى بن جعفر عليه السلام عرض كرد: يابن رسول اللّه! بارى از پول آوردند، پنجاه هزار درهم نقره، سى هزار دينار طلا، چند هزار متر پارچه، شما فرموديد: در مجموع پول هايى كه آورده ايد، دو درهم نقره كه براى خانم چرخريس است، آن را بده و بقيه را برگردان و به صاحبانشان پس بده. چرا؟ حضرت فرمودند: چون آنچه از اين مجموعه را كه خدا امضا مى كند، فقط همين دو درهم است.
شيخ بهايى به امام عصر عليه السلام عرض كرد: كجا مى شود شما را ديد؟ فرمود: گاهى در فلان مغازه سمسارى مى آيم و مى روم. عرض كرد: چرا؟ مگر اين سمسار كيست؟ گفت بنشين و تماشا كن.
زنى به بازار سمسارها آمد تا جنسى را بفروشد و مشكل خود را حل كند. به مغازه اول ارائه داد، صاحب مغازه گفت: اين چيز قيمت دارى نيست، اما براى اين كه مشكل شما حل شود، مثلًا ده تومان به شما مى دهم. اين را به گوشه اى مى اندازيم، معلوم نيست كسى آن را از ما بخرد. آن زن گفت: نه. به مغازه دوم آمد، او نيز تا مى توانست قيمت جنس را پايين جلوه داد و گفت: اگر خيلى بيارزد، ده تومان است، حال ما يازده تومان به تو مى دهيم.
به مغازه سمسارى ديگرى رفت، گفت: اين جنس را چند مى خريد؟ گفت: چرا مى خواهى آن را بفروشى؟ گفت: مشكل دارم. گفت: من به تو پول مى دهم تا مشكل خود را حل كنى، اين جنس دو هزار تومان مى ارزد؛ چون عتيقه است و خيلى خريدار دارد. امام عصر عليه السلام فرمودند: علت اين كه من به مغازه اين شخص مى آيم اين است كه او در طول عمرش، سر خود و ديگران را كلاه نگذاشته است.
حضرت يوسف عليه السلام در اوج متابعت بود، پس «يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ» محبوب خدا شد.
اين حرف را در زندان هم به هم سلولى هايش زد:
«وَ اتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبائِي إِبْراهِيمَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ»
«قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ»
من تابع دين حضرت ابراهيم، اسحاق و يعقوب عليهم السلام هستم. خدا در قرآن به ما مى فرمايد: شخص ديندار، محبوب خدا است و اين نعمت را خدا به او عنايت كرده است. اگر به دنبال آثار اين محبت مى گرديد، مقدارى صبر كنيد، تا پرده كنار رود، وقتى شما را به آن طرف پرده بردند، آن وقت مى بينيد كه آثار محبت چيست؟
منبع : پایگاه عرفان
