دشمن هم به ربوبيت حضرت او آگاه است

خداى مهربان نسبت به خطرهائى كه متوجه فكر و انديشه، و اعمال و اخلاق و به ويژه قلب انسان است به انسان در بسيارى از آيات قرآن هشدار مى دهد، و كانون همه آن خطرات را شيطان دانسته و او را به عنوان دشمن آشتيناپذير او معرفى مى كند.

إِنَّ الشَّيْطانَ كانَ لِلْإِنْسانِ عَدُوًّا مُبِيناً:

بى ترديد شيطان همواره براى انسان دشمنى آشكار است.

او پس از اين كه در ارتباط با امتناع از سجده بر آدم از مقام معنوى اش سقوط كرد، و از پيشگاه حضرت حق طرد شد. و به لعنت ابدى گرفتار گشت با توجه به يقينى كه به ربوبيت حضرت حق داشت و مى دانست كه تنها مالك هستى و مدبّر شئون موجودات، و متصرف در زمان و مكان و چيره بر همه امور وجود مقدس اوست با توسل به ربوبيت و مالكيت آن ذات اقدس، درخواست مهلت زنده ماندن تا روز قيامت را از درگاه رب العزّه نمود.

قالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِي إِلى يَوْمِ يُبْعَثُونَ قالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ إِلى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ:

شيطان گفت اى مالك و سرور من، مرا تا روزى كه همگان برانگيخته مى شوند مهلت ده، خدا گفت: تو از مهلت يافتگانى تا روز آن زمان معين.