جزء سوم داروى من، شكر است. اين زندان از هر جهت جاى شكر دارد؛ چون
بيرون از زندان جاى خالى من را احساس مى كنند و قدر مرا مى فهمند و خودم نيز
قدر آزادى را مى فهمم. وقتى به وضع خودم توجه كنم، خدا را سپاس مى گويم.
4- داروى صبر
اما چهارمين جزء داروى من، صبر است. بعد از هر تلخيى، شيرينى وجود دارد.
اگردر حريم بلا، ناگوارى، گرسنگى، تشنگى وممنوعيت از شهوات صبرنداشته باشم، هرگزبه شيرينى هاى بعدازتلخى نخواهم رسيد.
منبع : پایگاه عرفان