حركت در حريم حق حتمى است و مركب اين حركت، عمل صالح است. اين آيه را ملاحظه كنيد:
«وَ الْعَمَلُ الصَّلِحُ يَرْفَعُهُ » اين صبر، عمل صالح است. وقتى كه ناگوارى ها به وجود مى آيند، اين ها با كمال ميل، حوصله مى كنند. اين سه مرحله صبر؛ صبر در گناه، طاعت و ناگوارى ها، در روزه ماه رمضان طرح ريزى شده است؛ يعنى خداوند متعال عملى را بر شما واجب كرده است كه در اين عمل، صبر بر معصيت، طاعت و ناگوارى ها وجود دارد. اين كه گرسنگى و تشنگى را تحمل مى كنيد، صبر در بلا است، اين كه در شب رمضان و روزه رمضان عبادت مى كنيد، صبر بر طاعت است و اين كه در خلوت و جلوت، با وجود فشار گرسنگى و تشنگى غذا نمى خوريد و روزه نگه مى داريد، صبر بر معصيت است.
روزه عبادتى فوق العاده كامل است. همه صبرها را در جرعه شيرين آن ريخته اند. خدا به پيغمبر صلى الله عليه وآله مى فرمايد: حبيب من! از طرف من به صابران بشارت
بده، چون اراده من تعلق نگرفته است كه خودم مستقيما با بندگان خوب، صابر،
و مؤمنم حرف بزنم. البته خدا در روز قيامت با شما حرف مى زند.
شما در روز قيامت صداى پروردگار را مى شنويد؛ يعنى آن صدا را كه به گوش شما مى رسانند. والله! لذتش از همه نعمت هاى بهشت بيشتر است؛ چون آن صدا به روح، قلب و عقل شما لذت مى رساند.
قبل از اين كه قيامت برپا شود، فرموده كه من چگونه در قيامت با شما صحبت خواهم كرد. متن صحبت پروردگار اين است: وقتى شما را در بهشت قرار مى دهند، اين صدا را مى شنويد:
«سَلَمٌ قَوْلًا مّن رَّبّ رَّحِيمٍ » بنده من! «رب رحيم» دارد به تو سلام مى كند. سلام معانى متعددى دارد، اما در اينجا مى فرمايد: «سَلَمٌ قَوْلًا» سلام قول، گفتار و صدايى است كه از طرف من پروردگار به گوش شما مى خورد.
منبع : پایگاه عرفان
