مقصود دشمن از اتهام‏

ستمگران، ظالمان، پليدان، هواپرستان و دنياپرستان كه در هر روزگارى هستند و نسبت به اهل خدا حسادت مى ورزند، اين چهره عظيم زهد، ورع، تقوا، علم، كرامت، فضيلت، ولايت و امامت را زير ابرهاى سياه تبليغات ناحق و باطل پنهان كردند. اين طرف از او چهره شهوت ران، هواپرست ساختند.

اين گوشه اى از جنايت امويان درباره حضرت مجتبى عليه السلام است و وقتى كه اين گونه چهره را پنهان كنند، بقيه فضايل آشكار نمى شود. در تمام محافل مى نشينند و مى گويند: هزينه اين سيصد زن با ظلم و جور، بردن حق مردم و بيت المال تأمين مى شده است. تمام اين حرفها بعد از شهادت امام مجتبى عليه السلام زده شده است. اگر در زمان حيات او مى گفتند: با سيصد زن ازدواج كرده است كه محكوم مى شدند؛ زيرا امام خانه اى كاه گلى داشتند و با همسرى كه مادر اين سه بچه بود و همسر ديگرى كه قاتل امام شد زندگى مى كردند.

اين ها بنا داشتند چنان كه اميرالمؤمنين عليه السلام را زير ابرهاى متراكم تبليغات غلط پنهان كرده بودند، تا جايى كه مردم با جان و دل صد سال «قربه الى الله» على عليه السلام را لعن مى كردند، با امام مجتبى عليه السلام نيز همين معامله را بكنند. ده سال بعد تبليغات غلطى عليه امام حسين عليه السلام در كوفه كردند كه مردم واقعا براى رضاى خدا به كربلا آمدند و اين هفتاد و دو نفر را قطعه قطعه كردند كه در قيامت به بهشت بروند.

خدا در قرآن مى فرمايد: هر حرفى را باور نكنيد، چون مصداق:

«سَمَّعُونَ لِلْكَذِبِ »

شنونده دروغ نباشيد، چون همين حرفها شما را از خدا جدا مى كند.