وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئاً:
و اگر صبر و تقوا پيشه كنيد و در ميدان جهاد پايدار بمانيد و از دوستى و موالات با دشمنان خدا بپرهيزيد، نقشه هاى خائنانه و كيد و حيله آنان اندك زيانى به شما نخواهد رسانيد.
در اين آيه شريفه خداى عزيز استقامت در ميدان جنگ، و اجتناب از دوستى و معاشرت با دشمنان را مانع و سدى سخت در برابر اثر گذارى نقشه و تدبير شيطانى ياغيان و طاغيان مى داند.
آرى اگر مسلمانان در برابر دشمنان خدا سستى نشان دهند، و از خود مقاومتى به ميدان نياورند، و راه دوستى و معاشرت و آميزش با دشمنان را باز بگذارند، سزاوار شكست و ذلت مى شوند، و نقشه و تدبير خائنانه دشمنان بر تمام شئون حيات آنان اثر مى گذارد، و از اين طريق زيان ها و خسارت هاى غير قابل جبرانى به مسلمانان وارد مى آيد.
ايمان به خدا و قيامت، و توحيد و طاعت اقتضاء مى كند كه انسان در ميدان هر جهادى تا پيروزى قطعى استقامت ورزد، و در همه امورش از تكيه بر دشمنان و پناه بردن به ولايت و دوستى آنان بپرهيزد، تا از زيان نقشه هاى آنان در امان بماند، زيرا كسى كه به خدا توكل مى كند و بر آزمايشات الهى استقامت مى ورزد، و فقط به يارى او چشم مى دوزد، در هر ميدانى نسبت به خواسته بر حقش چيره مى شود، و بر دشمنانش پيروز مى گردد، و در حفاظت نيكوى پروردگارش محفوظ مى ماند.
ولى آن كه از غير خدا توقع يارى مى كند، و به خودش واگذار شده قطعا از يارى پروردگارش و نصرت و حفظ خدايش محروم خواهد ماند.
من استعان بغير الله فى طلب فان ناصره عجز و خذلان: آن كه در خواسته و طلبى از غير خدا يارى بخواهد، بى ترديد يار او ناتوانى و خوارى است.
منبع : پایگاه عرفان
