پيغمبر در يك خانه اى مهمان بودند، بنده خدا سفره را پهن كرده بود ظرف هايش را هم چيده بود، رفت غذا بياورد، صحبت حادثه شد، يك تخم مرغى هم سر ديوار بود، يكى از مهمان ها گفت: آه الان مى افتد صاحب خانه فهميد. گفت:
چه خبره؟ گفت: تخم مرغ الان مى افتد مى شكند. گفت: نه نمى شكند، الحمدللّه تا حالا در خانه من هيچ حادثه اى بر نخورده است، پيغمبر هم از سر سفره بلند شدند، يارانشان هم بلند شدند. فرمودند: در اين خانه نشستن جايز نيست، برويم تا صاحب اين خانه به حادثه گرفتار بشود چون هنوز خدا اين خانه را نپسنديده است. الحمد لله از وقتى كه من از مادر متولد شدم تا حالا خوش بودم و هيچ اتفاقى برايم نيفتاده است و يك سر مو از بچه هايم كم نشده و يك ضرر مالى به من نخورده است و كسى از ما مريض نشديم و بلايى به ما نخورد، بدان كه كاملًا مورد تنفر خداوندى؛ زيرا هر چه انسان به او نزديك تر باشد، موج بلاها سنگين تر است.
شما احوالات انبياء را ببينيد تمام پيغمبران غرق گرفتارى ها بودند.
هر چقدر انسان به مقام قرب نزديك تر بشود سختى ها سنگين تر مى شود.
منبع : پایگاه عرفان
